شهره محمودیان - مرکز آموزشی علمی کاربردی، گچساران

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی شناختی در کاهش اضطراب بیماران کرونایی انجام شد.پژوهش حاضر از نوع طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه بود. جامعه آماری پژوهش شاملبیماران کرونایی بستری شده بیمارستان مسیح دانشوری تهران بود که ۵ نفر به روش داوطلبانه هدفمندانتخاب شدند. این افراد در جلسات رفتار درمانی شناختی داگاس و رابیچوود (۲۰۰۷) به صورت فردی در ۶ جلسهیکساعته تحت درمان قرار گرفتند و در هر مرحله با استفاده از سیاهه اضطراب اشپیل برگر (۱۹۸۳) مورد ارزیابی قرارگرفتند. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد کهدرمان شناختی رفتری توانست بر کاهش علائم اضطراب در بیماران کرونایی بستری شده تاثیر معناداری داشته باشد.

شناختی رفتاری، اضطراب، کرونا