مجید کریمی فرد - دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی، گروه مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
غلامرضا هاشم زاده خوراسگانی - دانشیار، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عبدالرضا سبحانی - استادیار، گروه مدیریت فرهنگی و رسانه، دانشکده مدیریت، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

امروزه محصولات پیچیده تر شده اند لذا شرکت ها لازم دارند با توجه به محدودیت منابع خود، به دانش و تخصص نهفته در شرکت های بیرونی برای نوآوری و بهبود عملکرد مراجعه کنند. بر این اساس شرکت ها اقدام به تشریک مساعی با یکدیگر می کنند. از طرفی ورود به شراکت نیازمند شناخت دقیق فعالیت های مشترک و ارتباط آنها با یکدیگر جهت اجرای موثرتر آن می باشند. این پژوهش ۱۰ فعالیت مشترک در طراحی و توسعه محصول مشترک جدید که شرکت ها را قادر می سازد تا از آنها به عنوان ابزاری برای ترکیب دانش و تخصص در یک شراکت، استفاده نموده و عملکرد خود را افزایش دهند، تعیین و معرفی کرده است.«فعالیت های مقدماتی»، «اشتراک گذاری منابع و اطلاعات»، «برنامه ریزی مشترک»، «حل مساله مشترک» و «اندازه گیری عملکرد مشترک» در دو فرایند «طراحی و توسعه محصول» و فرآیند «شراکت» به همراه جزئیات آنها از طریق مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان به عنوان فعالیت های مشترک شناسایی شده اند و سپس با استفاده از مدل سازی ساختاری تفسیری روابط بین آنها نشان داده شده است. یافته ها نشان می دهد هیچ فعالیت مستقلی وجود ندارد و دو فعالیت مقدماتی در فرایند طراحی (شامل بررسی همخوانی دانشی و مکمل بودن منابع) و فرایند شراکت (شامل بررسی سبک رهبری، سوابق شرکا و ...) تمامی فعالیت های مشترک را تحت تاثیر قرار می دهد و همچنین چهار فعالیت مشترک در فرایند طراحی تمامی فعالیت های مشترک در فرایند شراکت را تحت تاثیر قرار می دهد.

طراحی و توسعه محصول مشترک, شراکت, اشتراک گذاری منابع, برنامه ریزی مشترک, حل مسئله و ارزیابی عملکرد مشترک