زینب بارانی - دانشجوی دکتری حسابداری آزاد گرگان ،مدرس مدعو،گروه حسابداری، واحدآزادشهر، مرکز کلاله، دانشگاه آزاد اسلامی، کلاله، ایران
پرویز سعیدی - استادیار گروه حسابداری ومدیریت،واحد علی آباد کتول،دانشگاه آزاد اسلامی،علی آباد کتول،ایران
بهرام غنی زاده - دانشجوی دکتر ی حسابداری ، گروه حسابداری ،واحد خوراسکان،دانشگاه آزاد اسلامی، خوراسکان ،ایران
مجید نصیری - گروه حسابداری و مدیریت، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران

رشد اقتصادی مستمر یکی از مهم ترین شاخص های ثبات اقتصادی هر کشوری تلقی می­شود. رشد بدهی دولت به نظام بانکی در ایران نگرانی هایی را در خصوص تاثیر آن بر رشد اقتصادی افزایش داده است. به دلیل اهمیت موضوع، این پژوهش تاثیر آستانه ای نسبت بدهی دولت به نظام بانکی بر رشد اقتصادی را در ایران طی دوره زمانی ۱۳۹۵- ۱۳۶۰ بررسی نموده است. اطلاعات این پژوهش از بانک اطلاعات اقتصادی بانک مرکزی استخراج گردیده است. به منظور تخمین مدل از الگوی رگرسیون انتقال ملایم (STR) و برای انجام محاسبات از نرم افزار Eviews۱۰استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که میزان حدآستانه ای نسبت بدهی دولت به نظام بانکی از GNP برابر ۴۵.۴ درصد است.  همچنین نتایج تحقیق بیانگر اینست که زمانیکه نسبت بدهی دولت به نظام بانکی از GNP کوچکتر از حدآستانه است، بدهی های دولت به نظام بانکی تاثیر مثبت معناداری روی رشد اقتصادی دارد و زمانیکه نسبت بدهی دولت به نظام بانکی از GNP بزرگتر از حدآستانه باشد، بدهی دولت به نظام بانکی تاثیر منفی معناداری روی رشد اقتصادی دارد.

بدهی دولت به نظام بانکی, رشد اقتصادی, حد آستانه, الگوی رگرسیون انتقال ملایم