مریم کاظمی - دانشگاه علم و صنعت ایران
حسن ثقفیان - دانشگاه علم و صنعت ایران
شهرام خیراندیش - عضو هیات علمی
رضا سلیمانی گیلاکجانی - دانشگاه علم و صنعت ایران

ذرات کاربید تیتانیم (TiC) به دلیل دارا بودن استحکام، سختی و پایداری الکتروشیمیایی بالا، به عنوان ماده ای ایده آل جهت ساخت برخی از انواع کامپوزیت ها شناخته شده اند. در این پژوهش، به منظور کامپوزیت سازی سطح فولاد ابزار گرمکار ۱۳H، از ذرات کاربید تیتانیم (TiC) پیش نشانی شده و فرآیند کامپوزیت سازی لیزر پالسی Nd:YAGاستفاده شده است. پروفیل سختی سطوح کامپوزیت شده توسط آزمون ریزسختی سنجی ویکرز، مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه یابی پوشش ها به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به طیف نگار تفکیک انرژی (EDS)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD) انجام گرفت. رفتار تریبولوژیکی سطوح کامپوزیتی و زیرلایه با آزمون پین روی دیسک مورد ارزیابی قرار گرفت و ضریب اصطکاک آنها نیز گزارش شد. نتایج نشان داد که مشارکت مناسب و توزیع یکنواخت ذرات TiC در مناطق کامپوزیتی، سبب ایجاد سطوحی عاری از هر گونه ترک و تخلخل شده و همچنین مشارکت ذرات TiC با سختی و استحکام بالا، از یک سو سبب کاهش ضریب اصطکاک و از سوی دیگر با جلوگیری از تغییر فرم پلاستیک و ترک های سطحی، سبب بهبود مقاومت سایشی نمونه های کامپوزیتی نسبت به سطوح غیرکامپوزیتی، شد.

فولاد ابزار گرمکار ۱۳H, ذرات کاربید تیتانیم (TiC), لیزر پالسی Nd:YAG, رفتار تریبولوژیکی