شهرزاد شریفی - ارشد شهرسازی گرایش طراحی شهری دانشگاه علم و صنعت ایران

تعیین مشخصات کالبدی، تیپ ساختمانی، ترکیب کالبدی قطعات و راه ها، نوع کاربری ها، تراکم جمعیتی، تیپ ساختمانیمناسب، تراکم ساختمانی کم، استفاده از راه ها به عنوان فضاهای گریز و پناه و ...، از جمله روش های کاهش آسیب پذیریمی باشند. با توجه به اینکه بافت کالبدی سکونت گاه های غیر رسمی به دلیل ساخت های غیر مجاز و بدون نظارت از نظرکیفی دارای سطح پایینی هستند و به تبع در هنگام وقوع زلزله باعث آسیب پذیری بیشتری نسبت به دیگر بافت هایشهری که دارای استاندارد ساخت و ساز هستند که محله قاسم آباد نیز از این قاعده مستثنی نیست، می شود بر همینهدف از این تحقیق ارزیابی و تحلیل آسیب پذیری محله قاسم آباد در برابر زلزله با استفاده از مدل مدل Topsis-AHPاست. نوع تحقیق کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق رویکرد حاکم بر فضای تحقیق «توصیفی- تحلیلی»است. روش جمع آوری داده های اولیه به صورت میدانی میباشد. جامعه آماری این پژوهش محله قاسم آباد و نمونه گیریبه صورت تمام شماری است. شاخص های مورد استفاده برای سنجش آسیب پذیری کالبدی عبارتند از :تعداد طبقات، سنبنا، کیفیت ابنیه، نوع اسکلت و مصالح ابنیه. جهت وزن دهی شاخص ها از مدل AHP استفاده شده است و ارزیابی آسیب پذیری با مدل Topsis ابتدا داخ محیط اکسل انجام شده سپس داده ها به ArcGIS جوین شده اند، بر اساس نتایج هسته مرکزی محله دارای بیشترین میزان آسیب پذیری است و قسمت های غربی و جنوب شرقی محله نیز که با رنگ زرد نشانداده شده است میزان آسیب پذیری آن متوسط است و پهنه نوسازی محله که در قسمت شرقی محله قرار دارد دارایکمترین میزان آسیب پذیری است.

آسیب پذیری کالبدی، سکونت گاه های غیر رسمی، Topsis-AHP، محله قاسم آباد شهر زاهدان