یوسف رشیدی کیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، کارشناس مالی شرکت توزیع نیروی برق خوزستان
جمال سلمان وندی - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی خلیج فارس، رئیس اداره ممیزی و پرداخت شرکت توزیع نیروی برق خوزستان
عیسی سیلاوی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور تهران، مدرس دانشگاه پیام نور و علمی کاربردی

مربیگری نوعی رابطه تعاملی است که به افراد در زمینه شناسایی، هدایت و تحقق اهداف شخصی و شغلی شان سریع تر از آنچه که خود قادر به انجام آن هستند؛ کمک می کند. در این مقاله به ابتدا به تاریخچه و تعریفمربیگری به صورت مختصر پرداخته می شود. اینکه امروزه چرا از مربیگری استفاده می شود و نیز هفت اصل بنیادین مربیگری در سازمان ها از نظر خواهد گذشت. انواع و سبک های مربیگری مدیران در سازمان مبحثبعدی نوشتار حاضر می باشد. مدل های موجود در ادبیات مربیگری و رفتار مربیگریایانه مدیران هم بررسی و ابعاد و رویکردهای مربیگری و روش تبدیل یک مدیر به مربی در سازمان تبیین می شود. در انتها نتیجه گیریکلی از نوشتار حاضر برای خوانندگان بیان می گردد.

مدیران، مربیگری، سازمان