ناصر یوسفی - دانشگاه کردستان

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون بر میل به طلاق در مراجعان متقاضی متارکه شهر سقز صورت گرفت. روش: طرح از نوع آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه تحقیق مراجعان متقاضی طلاق اعم از خود ارجاعی و یا ارجاع داده شده از طرف دادگاه به مراکز مشاوره ای شهرستان سقز واقع در استان کردستان بوده است. از این جامعه ۶۶ مراجع به شیوه تصادفی ساده طی چند مرحله انتخاب شدند و در سه گروه ۲۲ نفری گماشته شدند. با ابزار میل به طلاق میزان متغیر وابسته میل به طلاق در مراجعان متقاضی طلاق اندازه‎گیری شد (پیش آزمون) و سپس دو رویکرد طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون بر دو گروه آزمایشی به میزان ۸ جلسه ۱ ساعتی با هفته ای دوبار اجراء شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که بین مراجعان متقاضی طلاق گروه های آزمایش و کنترل در متغیر وابسته میل به طلاق تفاوت معناداری وجود دارد. بدین ترتیب فرضیه ها مبنی بر طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون بر میل به طلاق موثر هستند، تایید شدند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که از بین دو رویکرد طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون، در اثربخشی بر میل به طلاق، نظام عاطفی بوون موثرتر از طرحواره درمانی بوده است.

طرحواره درمانی, نظام عاطفی بوون, میل به طلاق, مراجعان متقاضی طلاق