داود افلاطونی - دانشجوی دکترای علوم شناختی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران

مغز انسان حاوی حدودا ۱۰۰ میلیارد سلول عصبی است که هر سلول با ۱ تا ۱۰ هزار سلول دیگر در ارتباط است و تقریبا بی نهایت پیوند و اتصال درونی میان این سلول ها وجود دارد. این یاخته های عصبی (نورون) در ریز مدارهای الکتریکی بی شماری قرار می گیرند که تفکر ، ادراک ، ارتباط و دیگر انواع فعالیت های ذهنی را امکان پذیر می سازد. این مدارهای نورونی با استفاده از سیناپس شکلمی گیرند. اگرچه تعداد زیادی سیناپس وجود دارد، ولی می توان آنها را به دو دسته تقسیم بندی کرد: سیناپس الکتریکی و سیناپس شیمیایی. در سیناپس الکتریکی جریان از شکاف پیوندگاه جاری می شود. در مقابل، سیناپس شیمیایی قادر به ارتباط سلول به سلول توسط ترشح پیام رسان عصبی می باشد. این عامل های شیمیایی که توسط نورون پیش سیناپسی ترشح می شوند، جریان های ثانویه در نورون پس سیناپسی را به وسیله فعال کردن گیرنده های خاصی تولید می کنند. در حدود ۱۰۰ نوع پیام رسان عصبی شناخته شده است.درمغز انسان نورون های رابط در سیناپس با نورون حرکتی، پیش سیناپس محسوب می شود که ممکن است فاقد میلین باشد. مغز پیچیده ترین ساختار هستی است که تاکنون شناخته شده است. سطح خارجی مغز ، که قشرمخ نام دارد ، شامل پوشش پرچین و شکنج های نازکی است و شامل بافت خاکستری رنگی است که از میلیون ها نورون تشکیل شده است. این لایه مغز نشان دهنده مرحله تکامل نسبتا اخیری در رشد عصبی است و در هیچ یک از دیگر انواع موجودات به میزان قابل مقایسه ای وجود ندارد. بسیاری از توانایی های شناختی که انسان را از سایر پستانداران متمایز می کند (از جمله قوه استدلاهای پیچیده ، مهارت های زبانی و توانایی در موسیقی) در قشر مخ جای دارد. مغز به دو نیمکره تقریبا متقارن تقسیم می شود ، که گاهی مغزهای چپ و راست خوانده می شوند.