ترانه علوی مقدم
عبدالله مفاخری
علی جهانگیری

  سابقه و هدف: روابط فرازناشویی یکی از دلایل عمده طلاق و ازهم پاشیدگی زندگی زناشویی و در نهایت، کاهش سلامت جامعه است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد مراجعه کننده با مشکل روابط فرازناشویی همسر به مراکز مشاوره بهار، باور و اکسیر شهر ساری در سال ۱۳۹۹ بود. ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (۱۵ نفر) و یک گروه گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله طی ۷ جلسه تحت زوج درمانی راه حل مدار ۹۰ دقیقه ای قرار گرفتند. پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶)، پرسشنامه بخشش ری و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه سبک های ارتباطی کریستنسن و سالاوای (۱۹۸۴) در مورد آن ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش تکنیک راه حل محور بر بخشش (۰۰۱/۰P<، ۶۳/۵۵F=) و دلزدگی زناشویی (۰۰۱/۰P<، ۸۵/۴۸F=) تاثیر داشت. نتیجه گیری: زوج درمانی راه حل مدار بر اهداف برجسته، قابل دسترسی، ملموس و قابل اندازه گیری تمرکز دارد و بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی، موثر است.  

Marital forgiveness, Boredom, Solution-based couples therapy, Extramarital Relationships, Communication styles, بخشش زناشویی, دلزدگی, زوج درمانی راه حل محور, روابط فرازناشویی, سبک های ارتباطی