فرید رضائی مقدم - School of Medicine, Artesh University of Medical Sciences, Tehran, Iran
زهره روضاتی - School of Medicine, Artesh University of Medical Sciences, Tehran, Iran
افسانه دادارخواه - School of Medicine, Artesh University of Medical Sciences, Tehran, Iran
کامران آزما - School of Medicine, Artesh University of Medical Sciences, Tehran, Iran
سیروس عزیزی - School of Medicine, Artesh University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: سندرم درد میوفاشیال از رایج ترین دردهای غیرمفصلی اسکلتی-عضلانی است. طبق تحقیقات تحریک قشرحرکتی مغز در کاهش درد بیماران مقاوم به درمان موثر است. تحریک جریان مستقیم مغزی (tDCS) یکی از روش های درمانی غیرتهاجمی است. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر tDCS بر درمان بیماران مبتلا به دردهای میوفاشیال گردنی است. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، بیماران با روش تصادفی آسان انتخاب و در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول، درمان استاندارد همراه با tDCS در قشر حرکتی M۱ به مدت ده جلسه و گروه شاهد ده جلسه درمان همراه با Sham­tDCS دریافت نمودند. قبل و بعد از جلسات درمانی و پس از ۴ و ۸ هفته شدت درد با مقیاس تطابق بینایی (VAS) آستانه درد فشاری، محدوده حرکتی گردن و شانه و میزان ناتوانی ناشی از درد در دو گروه اندازه گیری شد. یافته ها: نمره VAS گروه tDCS به ترتیب قبل درمان، بلافاصله و ۸ هفته پس از درمان از ۳/۵ به ۷/۲ و ۷/۳ و در گروه شاهد بترتیب از ۵ به ۵/۳ و ۸/۳ کاهش یافت (۰۰۱/۰p=). شاخص ناتوانی گردن گروه tDCS از ۹/۱۶بلافاصله پس از درمان به ۷/۶ و ۴/۸ در ۸ هفته از پایان آن و در گروه شاهد از ۴/۱۸ به ۹/۹ و ۱۳ رسید (۰۰۰۱/۰p=). تفاوت آستانه بروز درد فشاری و محدوده حرکت گردن و شانه سطح معناداری داشت. در تمامی شاخص ها، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: استفاده از تحریک جریان مستقیم مغزی اثر معناداری بر بهبود درد و ناتوانی بیماران مبتلا به سندرم درد میوفاشیال گردنی نشان نداد. مطالعات بیشتر درخصوص مقایسه به کارگیری tDCS با روش های دیگر در درمان درد میوفاشیال توصیه می گردد.  

Myofascial Pain Syndrome, Transcranial Direct Current Stimulation, Neck, Motor Cortex, سندرم درد میوفاشیال, تحریک جریان مستقیم مغزی, گردن, کورتکس حرکتی