عصمت دانش - تهران
نرگس سلیمی نیا - دانشگاه آزاد اسلامی
فرخ حق رنجبر - دانشگاه آزاد اسلامی
فریده نادری - دانشگاه آزاد
خدیجه عمویی - دانشگاه آزاد اسلامی

چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین الگوی ساختاری روابط بین تحول روانی-اجتماعی فرزندان با هوش معنوی و شیوه های فرزندپروری مادران آن ها بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دختر و پسر استان البرز در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ به تعداد ۲۹۴۷۴ نفر بود. با روش نمونه گیری چندمرحله ای به شکل تصادفی، از میان دانشگاه های استان البرز دانشگاه فرهنگیان، آزاد اسلامی واحد کرج و دانشکده کشاورزی انتخاب و بر اساس جدول کرجسی-مورگان (۱۹۷۰) حجم نمونه ۴۰۰ دانشجو تعیین، سپس پرسشنامه تحول روانی-اجتماعی هاولی (۱۹۸۸) توسط دانشجویان، و پرسشنامه هوش معنوی عبداله زاده، کشمیری و عرب عاملی (۱۳۸۷) و شیوه های فرزندپروری بامریند ۱۹۷۳ توسط مادران آن ها تکمیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد ضریب مسیر کل بین متغیر مکنون هوش معنوی مادر (۴۱۶/۰=β، ۰۰۱/۰=P) و ضریب مسیر غیرمستقیم آن (۱۷۸/۰=β،۰۱/۰=P) با تحول روانی-اجتماعی فرزندان، و نیز ضریب مسیر بین شیوه سهل گیرانه مادر (۲۰۶/۰-=β، ۰۰۳/۰=P) و شیوه مقتدرانه مادر (۱۸۴/۰=β، ۰۱/۰=P) با متغیر مکنون تحول روانی-اجتماعی فرزندان مثبت و معنادار است. درمقابل ضریب مسیر بین شیوه استبدادی مادر با تحول روانی-اجتماعی فرزند معنادار نیست. نتیجه گیری: ازآن جاکه هوش معنوی هم به شکل مستقیم و هم غیرمستقیم با میانجی گری شیوه های فرزندپروری مادر بر تحول روانی-اجتماعی فرزندان تاثیر چشم گیری دارد و از سوی دیگر بر اساس پژوهش های موجود با آموزش می توان هوش معنوی را رشد و ارتقاء داد؛ بنابراین برای داشتن فرزندانی رشدیافته و سالم ضروری است برنامه های آموزشی برای ارتقاء هوش معنوی والدین به ویژه مادران تدوین و اجرا شود.

تحول روانی-اجتماعی, سهل گیرانه, فرزندپروری, مستبدانه, مقتدرانه, هوش معنوی