احمد لامعی گیو - دانشیار دانشگاه بیرجند
سارا لامعی گیو - دانشجوی دکتری دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
فاطمه لامعی گیو - دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

ادبیات پایداری که بخشی از پیکره ادبیات می باشد، جلوه گر تلاش صادقانه شاعران متعهدیاست که با دید رنج و درد سرزمین شان، سکوت و سازش را بر خود حرام دانستند و با زبان و بیانخالصانه خویش، به مبارزه با ستم و بیداد و تجاورگری برخاستند. از آن جمله کمال ناصر است؛ چکامه-سرای مسیحی که در کنار شاعرانی از ادیان دیگر، برای هدف مشترک مبارزه کردند و با سلاح قلم وسنان سخن به مقابله با دشمنان مشترک خویش همت گماشتند. از آنجا که بخش وسیعی از سروده-های دیوان کمال ناصر، به ادبیات مقاومت اختصاص یافته است، پژوهش حاضر کوشیده است تامهمترین مضامین مقاومت را از تضاعیف اشعار این شاعر سترگ فلسطین استخراج و آنها را با روشتوصیفی- تحلیلی مورد مطالعه و مداقه قرار دهد. یافته های پژوهش نشان می دهد که کمال ناصربیش از هر مضمونی، وطن را بن مایه ی اشعار قرار داده است و اگر در مضمون دیگری هم شعرمی سراید، آن را با وطن پیوند می دهد؛ ظلم و ستم رژیم صهیونیستی و دسیسه های انگلیس رابرنمی تابد و به معرفی جنایات آنان می پردازد. سیاستمداران سازش گر و سرسپرده برخی از کشورهایعربی را موجد ننگ تاریخ جهان عرب، قلمداد می نماید و مردم را به جهاد و مبارزه تشویق و تحریضمی کند و روح امید را در جان شا می دمد. مضاف بر این، مسیح را نماد صلح و آرامش و شهادت راتولدی دیگر و برتر بر می شمارد.

ادبیات پایداری، فلسطین، کمال ناصر، اشعار، مضامین