طاهر غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی HSE، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران، ایران
فرناز امین صالحی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران، ایران
زهرا قربانی نیا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عارف نوروز - تدریس یار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران، ایران

واقع شدن شهر تهران در مسیر گسل های زلزله همواره موجب نگرانی های زیادی برای مردم و مسئولین بوده و ضرورت توجه ویژه به این موضوع از جمله دغدغه های متخصصین و آگاهان به خطرات زلزله و پیامدهای آن می باشد. شهر تهران به طور اعم و منطقه ۱۲ آن به طور اخص مورد تهدید جدی زلزله می باشد. پتانسیل های خطر این منطقه به لحاظ بافت شهری، قدمت و فرسودگی ابنیه آن، تراکم جمعیت و نوع کاربری اقتصادی آن که در واقع قطب اقتصادی کشور تلقی می گردد، ماهیت نگرانی و بیم وقوع زلزله و ضرورت اهمیت و توجه ویژه به آن را بیش از پیش نمایان می سازد. هدف از این تحقیق ارزیابی پتانسیل های خطر، توانمندی و میزان آمادگی مقابله با آتش سوزی های احتمالی، آگاهی و رفتار فرهنگی شهروندان در رعایت موازین ایمنی و مواجهه با خطرات احتمالی و چگونگی پیش بینی راهکار های مناسب کاهش خطرات و تقویت امکانات مقابله با آن می باشد. این مقاله به روش توصیفی و میدانی با انجام مطالعات کتابخانه ای و همچنین مشورتو استفاده از نظرات صاحب نظران و پیشکسوتان امور ایمنی و آتش نشانی انجام و سعی شده است اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه با توجه به نوع ساختار، محتویات و کاربری ها و سایر شرایط حاکم بر منطقه، پتانسیل های بروز آتش سوزی، میزان تاب آوری و آمادگی عوامل امدادی و چگونگی مقابله با آن با الگو گرفتن از روش FTA ارزیابی و تحلیل گردید. یافته های مکتسبه بیانگر احتمال زیاد وقوع حریق پس از زلزله و کم توانی پتانسیل های مقابله با آن می باشد در نتیجه ضرورت اتخاذ تدابیر لازم و تمهیدات ایمنی مناسب در ابعاد گوناگون ساختاری، پیشگیری ، تدافعی، مقابله، آموزش و فرهنگ رفتار ایمنی امری اجتناب ناپذیر می باشد.

زلزله، آتش سوزی، آتش نشانی، منطقه ۱۲ شهرداری تهران FTA