ریحانه نوائی لواسانی

این پژوهش با تحلیل مناسبات بین روایت فیلم و تصاویر آن در پی پاسخ دادن به این پرسش است که تصاویر یک فیلم درچه نسبتی با روایت آن قرار دارد واین نسبت چه جایگاهی را برای هر دو طرف، یعنی روایت و تصویر در کلیت خوانش یکفیلم ایجاد می کند. این تحقیق بر مبنای روش مطالعه کتابخانه ای و مرور سیر نظریه های مرتبط به توصیف و تحلیلموضوع مورد بحث پرداخته است و تبیین مسئله با تکیه بر چهارچوب نظری روایت شناسی ساختارگرا صورت گرفته است.با دنبال کردن نظریات مرتبط و بررسی آن ها روشن شد که در یک فیلم فرم دیداری تصاویر این ظرفیت را دارد که خودبه ایجاد روایتی بپردازد و حتی آن را بسط و توسعه دهد که این روایت لزوما بخشی از روایت قصه فیلم نیست و در فرآیندانتقال مفاهیم و معانی فیلم لزوما نمی توان گفت که همه تصاویر آن وظیفه حمل و تناظر با روایت سینمایی را دارند بلکهفرم دیداری هر تصویر به خودی خود می تواند به ایجاد ساختار جدید روایی ای منجر شود که در درون یا در کنار ساختارروایی قصه فیلم وجود دارد و گفتمان روایی جدیدی را ایجاد می کند که به تولید مفاهیم ضمنی دیگری منجر می شود.

روایت، تصویر، گفتمان روایی، فیلم