هادی ولی پورقره قیه - کارشناس ارشد ادبیات نمایشی و مربی گروه نمایش دانشگاه نبی اکرم (ص) تبریز
نرجس ابراهیمی - کارشناس ارشد ادبیات نمایشی و کارشناس امور هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی

این مقاله به بررسی یکی از افسانه های مشهور اعراب ساکن خوزستان، به نام جمیل و جمیله می پردازد و تلاش می کندقابلیت های نمایشی موجود در آن برشمرد. مردم این استان، مانند تمام انسان های جهان، در سینه های خود افسانه ها وقصه های بسیاری نهفته دارند که بسیاری از آن ها از لحاظ جنبه های نمایشی قابل بحث و بررسی هستند. پژوهش هاینگارنده نشان می دهد، عناصر مشابه ی میان این افسانه ها، به خصوص افسانه ی جمیل و جمیله با متون نمایشی وجوددارد. یافته های این تحقیق نشان می دهند، طرح، شخصیت پردازی، گفتگو و ساختار از جمله عناصری هستند که در اینافسانه قابل مقایسه با یک متن نمایشی است. بسیاری از این افسانه ها که، چه به صورت شفاهی و چه به صورت مکتوب،در بین اعراب خوزستان رواج دارند از ظرفیت های قابل توجهی برای تبدیل شدن به یک متن نمایشی برخوردارند. نتایجحاص از این پژوهش، بیانگر ذوق و قریحه ی هنرمندانه ی مردم این خطه از ایران در بسط و گسترش افسانه های محلیو عامیانه به صورت نمایشی است. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ی صورت گرفته است.

خوزستان، اعراب، افسانه، قابلیت های نمایشی، «جمیل و جمیله»