نیما رمضانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل

ادبیات هر دوره ای، بازتاب آرا و عقاید و سرنوشت و امیدها و آرزوها و مشکلات مردم آن دوره است و ادبیات مقاومت، عموما در شرایط حساس اجتماعی و تاریخی به وقوع می پیوندد. بنابراین، جان مایه این آثار با بیداد داخلی یا تجاوز بیرونی در همه حوزه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ایستادگی در برابر جریان های ضد آزادی است؛ از جملهی این آثار می توان به داستان های کوتاه مهدی شجاعی اشاره کرد. مهدی شجاعی داستان را ابزاری برای تاکید بر خوبی ها، بروز زیبایی ها، جلوه ایثارگریها، نمایش دهنده کاستی ها و کجی ها و وسیله ای برای نشان دادن راه از منظر خود قرار داده است. این پژوهش در صدد پاسخ به این پرسش است که مهدی شجاعی در داستان های کوتاه بیشتر به کدام جلوه های مقاومت و پایداری توجه داشته است؟ پژوهش پیش رو، با هدف مشخص نمودن میزانتوانمندی مهدی شجاعی در پرداخت مولفه های پایداری و با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی، مورد واکاوی قرار گرفته است. بررسی های به عمل آمده، نشانگر این است که مولفه های پایداری در مجموعه داستان های کوتاه، شاخه های گوناگون به هم پیوسته از دیانت و اعتقاد و وحدت و همکاری با خانواده و دوستان است که جلوه ها و مولفه های مختلفی چون ایثار و شهادت، وطن پرستی، هویت عرفانی رزمندگان، معجزه و امداد الهی، و استقامت مردم، ارزش بسیار دارد.

ادبیات مقاومت، دفاع مقدس، رزمندگان، شهادت، مهدی شجاعی، داستان کوتاه