هیما ساکی - کارشناس ارشد مهندسی راه و ترابری، مهندسین مشاور ایمن تردد
احمدرضا مشایخی - کارشناس ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، مهندسین مشاور ایمن تردد
محمدرضا توکل - کارشناس ارشد مهندسی راه و ترابری، مهندسین مشاور راه های طلایی البرز

افزایش تعداد استفاده کنندگان دوچرخه به عنوان یکی از مدهای حمل و نقل پایدار علاوه بر کمک به کاهش ازدحام ترافیکی، در کاهش آلودگی هوا ناشی از حمل و نقل موتوری موثر است. یکی از مهمترین عوامل کارآمد بودن شبکه دوچرخه اشتراکی در سهولت حمل و نقل، تحلیل مکانی ایستگاه دوچرخه اشتراکی است. در این مطالعه تحلیل مکانی ایستگاه های دوچرخه اشتراکی در سطح منطقه ۴ شهرداری تهران بر اساس ده معیار اولیه (فاصله از فضاهای سبز، فاصله از مراکز تفریحی، فرهنگی و ورزشی، فاصله از مراکز تجاری، فاصله از مراکز آموزشی (دبیرستان، دانشگاه و موسسات آموزشی)، تراکم جمعیت، فاصله از خطوط موجود دوچرخه، فا صله از ایستگاه مترو، فاصله از پایانه اتوبوس و تاکسی و شیب طولی و یک معیار کنترلی (فاصله بین ایستگاه های پیشنهادی ۳۵۰ متر باشد)، با کمک روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به عنوان یکی از مهترین روش های تصمیم گیری چند معیاره در کنار سامانه اطلاعات جفرافیایی GIS تعیین شده است. از نتایج این تحقیق ارائه مطلوب ترین مکان استقرار ایستگاه های دوچرخه اشتراکی در سطح منطقه ۴ شهرداری تهران است.

دوچرخه اشتراکی، تحلیل سسله مراتبی، سامانه اطلاعات جغرافیایی