اسماعیل دانشوردیزبنی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لاهیجان ، ایران

اقتصاد جهانی چشم اندازی رقابتی جدیدی را خلق کرده است که در آن حوادث به طور پیوسته و پیش بینی نشده در حالدگرگونی است. دگرگونی شتاب زده در محیط بیرونی سبب زیادشدن نیاز به نگریستن به استراتژی و رهبری به عنوان دوروییک سکه شده است. الزامات محیطی تقاضا به رهبری استراتژیک را، به منظور تفسیر محیط ، ایجاد استراتژی و ایجاد سازمانیکه بتواند در چنین شرایطی دوام بیاورد القا می کند. در شرایط محیطی پویا و بی ثبات ، توانایی رهبری استراتژیک به یکضرورت تبدیل شده است به عبارتی رهبری در دوره هایی که در آن ، تغییرات سریع و رقابت شدید در حال تجربه شدن استباید به صورت رهبری استراتژیک باشد (Tutar et al., ۲۰۱۱, p.۱۳۸۱). نتایج پژوهش ها نشان داده رابطه قوی و معناداری میانرهبری استراتژیک و عملکرد سازمانی وجود دارد همچنین افول سازمانهایی از قبیل جیام و کی مارت و کاهش مداوم ارزشسهام آنها درنتیجه تمرکز بیشازحد رهبران آنها بر فعالیت روزانه و آسیب زدن به سایر ابعاد عملکرد یک کسب وکار سالم وبه عبارتی شکست آنها درنتیجه رهبری مدیریتی اتفاق افتاده است (Rowe & Nejad, ۲۰۰۹, p.۷).

رهبری استراتژیک، عملکرد سازمانی