حبیب سموئی - کارشناسی مدیریت صنعتی، کارشناس تاسیسات آب، شهرداری بیرجند

تغییر در نوع زندگی و پیشرفت فناوری در شهرها، به خصوص شهرهای بزرگ، زندگی کودکان را تغییر داده است. کودکان ازتجربه های روزانه در دنیای طبیعی جدا شده اند. تغییر در خانه ها، بازارها، محله ها، خیابان ها، ورود تلویزیون، رایانه و فناوری کهفرصت های خالی کودکان را به جای بیرون از خانه بودن می گیرند، اوقات فراغت بچه ها را به طور فزاینده ای پر از لحظات ازپیش تعیین شده و نظارت شده کرده اند که این عوامل بیش از پیش زندگی آن ها را محدود می کنند. می توان گفت ارتباطکودکان و طبیعت در دنیای امروز قطع شده و لازم است این ارتباط دوباره برقرار شود. مدارس یکی از فضاهای مهمی هستندکه کودکان ساعت های زیادی از طول روز خود را در مهم ترین سنین الگوپذیری و آموزش پذیری در آنجا سپری می کنند ویکی از مهم ترین فضاها برای برقراری دوباره این ارتباط است . در مدارس ایران سرانه لازم برای فضای سبز محوطه دردوره های مختلف تحصیلی حداقل ۵/۰ متر مربع به ازای هر دانش آموز محاسبه گردیده است . با در نظر گرفتن این مقدار فضای سبز برای هر دانش آموز، با وجود اهمیت فضای سبز مدارس در این نوشتار به تاثیر طبیعت در محیط یادگیری کودکانپرداخته می شود.

فضای سبز، محیط آموزشی، یادگیری، کودکان