زهره شاطری احمدآبادی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش الهیات پردیس فاطمه الزهرا یزد(دانشگاه فرهنگیان)

ناسزاگویی در گفتار و استفاده از کلمات غیرمودبانه بطور وسیع در میان اقشارمختلف معمول است و تنهامنحصر به افراد فحاش نیست و در تمام طبقات جامعه با توجه به نوع بروز و دلایل استفاده از آن قابل شهود هست و متاسفانه این رفتار انحرافی به یک ارزش انحرافی تبدیل شده و لذا یکی از علل و عوامل رشدنابهنجاری و ناسزاگویی در جامعه عدم درک صحیح از آثار و پیامدهای آن است.بسیاری از مردم نمی دانند که گفتار و کردار زشت آنان چه تاثیرات وخیمی بر وضعیت نفسانی خودشان و چه تباهی فردی و اجتماعی به جا می گذارد.آگاهی از آثار و پیامدها یکی از روش هایی است که می تواند در جلوگیری از این رفتار ناپسندتاثیر مثبتی داشته داشته باشد.لذا در این مقاله به بررسی آثار و تبعات زیانبار رواج ناسزاگویی در جامعه در سه مقوله اعتماداجتماعی، سرمایه فرهنگی، فرهنگ عمومی پرداخته شده است که عبارتندازرواج ناسزاگویی به مثابه رواج بی اعتمادی در جامعه، در خطربودن جامعه از لحاظ سرمایه فرهنگی،فساد و به ابتذال کشیده شدن فرهنگ عمومی و اهمیت هرسه مقوله نیز از حیث اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است تا هم هشداری باشد برای کسانی که از سرجهالت و ناآگاهی در رعایت این مقوله کوتاهی می کنند و هم مایه بصیرت بیشتر و پایبندی افزون تر معتقدان گردد. روش این مقاله توصیفی-تحلیلی است که مطالب آن از کتب کتابخانه ای ، اسناد معتبرعلمی، مقالات و تحلیل و بررسی آنها صورت گرفته است..

اعتماداجتماعی، سرمایه فرهنگی، فرهنگ عمومی، ناسزاگویی