آرش حضی وندگبلو - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون کشاورزی گرایش مدیریت و تحلیل سامانه ها، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
امیرحسین افکاری سیاح - دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران
راضیه پوردربانی - دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم،دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
منصور راسخ - دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

یکی از مهم ترین اصول در توسعه ی پایدار زیربخش زراعت، رعایت تناوب زراعی است. لازمه ی پذیرش تناوب های زراعی از سوی کشاورزان، تامین درآمد و کاهش ریسک های درآمدی است. انتخاب یک تناوب مبتنی بر جنبه های حفاظت محیط زیست شرط اساسی افزایش بهره وری در دراز مدت است از طرفی کمبود ماده آلی خاک و تبعات آن یکی از مشکلات اصلی در جهت کشاورزی پایدار می باشد. محدودیت منابع در بخش کشاورزی و نیاز به افزایش تولید محصولات کشاورزی برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده ناشی از رشد جمعیت از یک سو، و نیز ضرورت انجام مبارزه ی مدیریت شده با آفات از سوی دیگر، باعث شده تا فشار بر منابع تولید بخش کشاورزی به فشار بر محیط زیست منجر شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تناوب بر محیط زیست بود. پژوهش حاضر یک مرور توصیفی و با توجه به روش اجرا جزء مطالعات مروری نظام مند است. جستجوی سابقه پژوهشی با استفاده از پایگاه های داده های الکترونیکی زیر شامل پایگاه اطلاعات علمی (SID)، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نور، pubmed ، web of science ، google scholar و sciencedirect بدون محدودیت زمانی انجام شد. اعمال تیمارهای زراعی در مدت زمان ۵ سال بر اکثر خصوصیات فیزیکی اندازه گیری شده خاک تاثیر گذاشته و سبب تضعیف ساختمان خاک و کاهش عملکرد گندم در تیمار کشت ممتد گندم شده است. بنابراین تبدیل تناوب زراعی به کشت ممتد گندم در شرایط دیم می تواند به تدریج منجر به زوال و پس رفت خاک گردد.

تناوب، انتشارات محیط زیستی، کشاورزی، مرور توصیفی