امیر فرخنده

پژوهش حاضر یک بررسی انتقادی برای تکمیل روش پیشنهادی پدیدارشناختی در پژوهش های فلسفه تعلیم و تربیت، آورده شده در صفحه های ۲۸۶- ۲۹۴ کتاب «رویکرد ها و روش پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت» اثر دکترباقری و با همکاری نرگس سجادیه و طیبه توسلی است. این نقد و اصلاح براساس رویکرد پدیدارشناسی هرمنوتیکی(توصیفی- تفسیری)، با نگاه زبان شناسانه، وکس فن منن بیان شده در کتاب «پژوهش در باب تجربه زیسته : علوم انسانی برای یک تعلیم و تربیت حساس به عمل» صورت می گیرد. هدف بررسی نقادنه مرحله سوم و چهارم روش پیشنهادی مذکور می باشد. عمل نقادی در پژوهش حاضر به دو صورت انجام می گیرد ابتدا به روش نقد کانتی که اساس آن روش تحلیل منطقی فرارونده است و سپس شامل نشان دادن نقص ها و سپس بررسی آنهاست. یافته های پژوهش در سه بخش ارائه شده است: ۱. سه شرط لازم برای عمل مطابقت و اعتبارسنجی که در مرحله سوم و چهارم روش مذکور آورده شده، عبارت اند از : ۱. آگاهی از چالش های پژوهش های تربیتی ۲. فهمی از بازگشت به خود چیزها ۳. درک پداگوژی در هنگام عمل پژوهش. ۲. یک طرح تحقیق پدیدارشناسانه پروپزال و بیان مسئله خاص خود، رویکردهای متنوع و خاص خود، ابداع در رویه ها متناسب با پرسش های پژوهش و غیره را داراست و صرفا به یک روش یا رویکرد فروکاسته نمی شود ۳. عمل نوشتن در پدیدارشناسی از ابتدا تا انتهای پژوهش ادامه دارد لذا فهم نوع نوشتن پدیدارشناسانه اهمیت دارد.

مطالعه انتقادی چهارمین شماره، کتاب «رویکرد ها و روش پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت»، رویکرد پدیدارشناسی هرمنوتیکی با نگاه زبان شناسانه وکس فن منن