ویدا ورهرامی - استادیار گروه اقتصاد دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
حسن درگاهی - دانشیار گروه اقتصاد دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
فرانک بیرانوند - کارشناس ارشد اقتصاد دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی

ایران به عنوان دومین کشور تولیدکننده گاز و پنجمین کشور در زمینه تولید نفت خام در جهان، مستعد رشد و توسعه صنعت پتروشیمی است. این صنعت در سال­های اخیر دارنده مقام اول صادارت غیرنفتی کشور بوده و اصلاحات اقتصادی از نوع خصوصی سازی با هدف افزایش بهره وری در آن انجام شده است. در این مقاله تاثیر خصوصی سازی بر صادرات این صنعت، با تاکید بر عملکرد صادرات پلی­اتیلن چهار شرکت پتروشیمی امیرکبیر، جم، مارون و آریاساسول، طی سال های ۱۳۹۴-۱۳۸۵ با روش داده های ترکیبی پویا بررسی می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در دوره مورد بررسی، خصوصی سازی اثر منفی بر مقدار صادرات این صنعت داشته است. لذا در فرایند خصوصی سازی صنعت پتروشیمی، چه قبل و چه بعد از انتقال مالکیت بنگاه های اقتصادی، باید تدابیر جدیدی اندیشیده شود. اری بخش خصوصی در ایران به ترتیب اثرات منفی و مثبت داشته است. همچنین مخارج مصرفی دولت تاثیر منفی بر سرمایه­گذاری بخش خصوصی دارد.  

خصوصی سازی, صنعت پتروشیمی, پلی اتیلن, هند, چین