عبدالمجید احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه تربیت مدرس
ابوالفضل معرفی - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیاو برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس

از ابتدای آفرینش انسان، یافتن محیطی سالم و امن برای سکونت و تعامل با دیگر همنوعان جزء خواسته هایاولیه و ضروری انسان بوده است. برنامهریزان و تصمیم گیران نیز با هدف ایجاد محیطی سالم و امن برای رفاه،آسایش و امنیت انسان، فعالیت های خود را گسترش داده اند. در دهه های اخیر مفهوم شهر سالم گسترشچشمگیری داشته است و برنامه ریزان برای تحقق این امر اقدامات زیادی انجام داده اند. امروزه اتفاق نظر وجوددارد که تحقق هر امری برای عموم، نیاز به مشارکت گسترده مردم دارد. تحقیق حاضر با هدف تاثیر مشارکت مردمی در تحقق اهداف شهر سالم، به بررسی ادبیات نظری مشارکت و شهر سالم از طریق روش توصیفیتحلیلی و بهره گیری از منابع اسنادی ونتایج همایش ها وکنفرانس های مرتبط با موضوع گردآوری شده و به ایننتیجه می رسد که شهر سالم تنها زمانی تحقق می یابد که جمعیتی آگاه، بر اساس نیاز به طرح تقاضاهای خودبپردازند و برای تحقق تقاضای خود مشارکت (از نوع واقعی) نمایند. و در این راستا، تعامل و ارتباط میانتصمیم گیران، تصمیم سازان، مجریان و استفاده کنندگان را لازم و ضروری بنظر می رسد. و همچنین با بررسیشواهد و مطالعات انجام شده در کشور به این نتیجه می رسد که در حال حاضر مشارکت واقعی در کشور وجودندارد و تنها نشانه های از مشارکت ظاهری و تا حدی محدود مشاهده می شود.

مشارکت مردمی ، برنامه ریزی ، شهر سالم