احمد عالی - کارشناسی ارشد، مدیریت دولتی، مدیریت رفتار سازمانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
اکرم هادیزاده مقدم - دانشیار گروه مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
طیبه امیرخانی - استادیار گروه مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

هدف: کارکنان سازمان های امروزی نسبت به گذشته شاهد رفتارهای نامطلوب و ناپسند بیشتری هستند. یکی از انواع بدرفتاری ها که به تازگی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، بی ادبی در محل کار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی (مدل پنج عاملی شخصیت) و سبک های مدیریت تعارض بر بی ادبی در محل کار می باشد. همچنین مطالعه فعلی به بررسی تاثیر بی ادبی در محل کار بر حس خجالت و تعلق کارکنان نیز به عنوان پیامدهای بی ادبی پرداخته است.روش: پژوهش فعلی یک مطالعه ی میدانی و از نوع پیمایشی است که نمونه ی آماری آن شامل ۶۵۰ نفر از کارکنان ادارات بانک مسکن در شهر تهران می باشد. روش نمونه گیری در دسترس بوده و برای سنجش بی ادبی در محل کار از پرسشنامه کورتینا و همکاران (۲۰۰۱)، سبک های مدیریت تعارض از پرسشنامه رحیم و مگنر (۱۹۹۵)، ویژگی های شخصیتی از پرسشنامه سائوسیر (۱۹۹۴)، خجالت از پرسشنامه لاری، لندل و پتون (۱۹۹۶) و تعلق از پرسشنامه گودارد (۲۰۰۱) استفاده شده است.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که ویژگی های ثبات هیجانی، برون گرایی و باوجدان بودن به ترتیب بیشترین تاثیر را بر بی ادبی در محل کار می گذارند. همچنین از میان سبک های مدیریت تعارض، تسلط، یکپارچگی و مصالحه نیز به ترتیب بیشترین اثرگذاری را بر بی ادبی در محل کار دارند. بعلاوه، نتایج نشانگر آن است که بی ادبی در محل کار بر حس خجالت کارکنان تاثیر مثبت و بر حس تعلق آنان تاثیری منفی می گذارد.نتایج: پژوهش فعلی بر دانش موجود در حوزه رفتار سازمانی می افزاید و بعلاوه نشان می دهد که با کنترل عوامل پیشینی، می توان بی ادبی در محل کار را کاهش داده و از پیامدهای نامطلوب آن جلوگیری کرد.

بی ادبی در محل کار, تعلق, خجالت, سبک های مدیریت تعارض و ویژگی های شخصیتی