رضا امیری فرد - دکتری معماری اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان
محمودرضا ثقفی - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان
منصوره طاهباز - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

جهت گیری و میزان سطوح شفاف بنا دو متغیری هستند که به آن ها در مراحل اولیه طراحی معماری به مثابه قرارگیری در سایت و تعادل بین سطوح کدر و شفاف پرداخته می شود. هدف در این تحقیق تعیین جهت گیری بهینه و درصد مناسب سطوح شفاف ساختمان، همچنین اندازه گیری تفاوت شرایط بهینه بر میزان مصرف انرژی نهایی است. نمونه موردی این تحقیق بناهای آموزشی (مدارس) ساخته شده با استانداردها و مشخصات ساخت فعلی سازمان نوسازی مدارس در اقلیم معتدل و مرطوب ایران (شهر رشت) است. با توجه به تاثیر متقابل متغیرهای ذکرشده در این تحقیق، تاثیر آن ها به صورت هم زمان و پیوسته بررسی می شود. در این پژوهش برای انجام مدل سازی و شبیه سازی از نرم افزار شبیه ساز انرژی Design Builder V۴ استفاده می گردد که دارای موتور شبیه ساز انرژی پلاس است. بر مبنای نتایج این مطالعه، به صورت کلی جهت گیری بهینه بنا سمت جنوب است، در صورتی که درصد بهینه سطوح شفاف بنا بسته به جهت گیری آن می تواند بین ۴۰ تا ۵۵% متغیر باشد. افزایش مقدار سطوح شفاف در جهت شرق یا تغییر جهت گیری بنا در شرایطی که میزان سطوح شفاف بنا بیشتر از ۴۰% است، بیشترین حساسیت تاثیر را روی میزان مصرف انرژی بنا دارد.

سطح بازشو, جهتگیری بنا, انرژی ساختمان, اقلیم معتدل و مرطوب, معماری مدارس