محمدعلی اردبیلی - گروه حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی،تهران،ایران
یاسمن سعیدی نژاد - گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق ، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ، ایران

چکیده : رویکرد بالینی به جرم، مجرم، بزه دیده و عدالت کیفری به عنوان یک مدل سیاست جنایی نزد اغلب جرم شناسان جایگاه بی بدیل و خدشه ناپذیری دارد. در ادبیات جرم شناختی گذشته و امروز، رویکرد بالینی مترادف با مفاهیم و موازین حقوق بشری همچون پیشگیری از تکرار جرم و کژروی های اجتماعی، رعایت کرامت انسانی بز ه کاران، حمایت از حقوق بزه دیدگان، بازپروری محکومان کیفری، دادرسی عادلانه، کارکرد اصلاحی کیفر و هم سویی منافع بز ه کار با مصالح حمایتی از جامعه بازشناخته شده است. این مقاله ضمن به چالش کشیدن رویکرد بالینی در حوزه بزه کاری از طریق بازتعریف آن با استفاده از مفهوم پزشکی شدن ، می کوشد نشان دهد فرآیند پزشکی شدن جرم و انحراف کجا و چه زمانی، توسط چه کسانی ، با چه طریقی و قواعدی و با چه طرح ادعاهایی انجام شده یا می شود و این فرآیند چه نتایج یا بازدهی را برای حرفه پزشکی، بزه کاران، بزه دیدگان، جرم شناسان، سیاست گذاران جنایی، دولت ها و مردم که جملگی کارگزاران آن می باشند، به ارمغان آورده یا خواهد آورد. نتیجه ی فرآیند پزشکی سازی ، قدرت اداره عرصه ی جرم شناسی و سیاست جنایی به نفع گروه ادعاساز است. پاداشی که تا به امروز نصیب حرفه پزشکی شده است.

جرم شناسی, سیاست جنایی, پزشکی شدن, جرم, انحراف