مینا بیگ - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گرایش منابع انسانی، گروه مدیریت دولتی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حسین رحمان سرشت - استاد تئوری مدیریت، مدیریت دانش و استراتژیک، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
فتاح شریف زاده - استاد مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
سید احمد حسینی گل افشانی - عضو هیات علمی گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با به­کارگیری روش تحقیق داده بنیاد انجام شده است. جهت جمع­آوری داده­ها، به بررسی ادبیات ارائه شده در بحث­های برند کارکنان، برند کارفرما و برند منابع انسانی، بررسی ۲۰ شرکت اول در لیست بهترین شرکت­ها برای کارکردن در مجله ساندی­تایمز در سال ۲۰۱۹ و مصاحبه­های نیمه­ساختاریافته با به­کارگیری روش نمونه­گیری هدفمند با ۳۰ نفر از مدیران منابع­انسانی، متخصصان منابع­انسانی و کارکنان پرداخته شده­است. تجزیه و تحلیل داده­ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام گرفت. نتایج، نشان­دهنده استخراج بالغ بر ۲۶۰ کد یا مفهوم اولیه از بررسی­ها و مصاحبه­ها، ۸۵ مفهوم و ۲۳ مقوله است که در قالب مدل پارادایمی شامل مقوله اصلی(سامانه منابع انسانی)، شرایط علی(برند داخلی، برند سازمان، حمایت مدیران ارشد، استعدادیابی)، بستر حاکم(انگارش کارکنان به سازمان و سازمان به کارکنان، همسویی برنامه­های سامانه منابع­انسانی با استراتژی سازمان، محیط رقابتی و پویا)، شرایط مداخله­گر(غیرقابل کنترل بودن کارکنان مستعد، عدم­تطبیق سیستم منابع انسانی موجود، بی­انصافی سازمانی، مدیریت عملکرد نامناسب، رفتارهای شخصی در سازمان، فرهنگ سازمان معیوب)، راهبردها(برندسازی سامانه منابع انسانی، راهبرد فرآیندی) و پی­آمدها(فردی، سازمانی، ملی و بین المللی) قرار گرفت.