نصرالله مولایی هشجین - دانشیار گروه جغرافیای انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
معصومه حسن نژاد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی توریسم روستایی دانشگاه دولتی جمه

بسیاری از برنامهریزان و سیاستگذاران توسعه از گردشگری به عنوان رکن اصلی سطح بهره وری درمناطق روستایی یاد میکنند. زیرا به سبب ایجاد اشتغال، اصلاح توزی ع درآمد، حفظ محیط زیس ت روستا و فرهنگ بومی و جلب مشارکت مردم محلی، منافع روزافزونی را نصیب مناطق روستایی میسازد . الت فات به جایگا ه صنعت توریسم د ر روستاها از آن رو اهمیت دارد که میتوان با بهرهگیری مناسب ا ز منابع طبیعی و انسان ی آن، علاوه بر امکان رشد اقتصادی به ترویج بخش کشاورزی و تولید صنایع دستی محلی پرداخت و گامی در مسیر بهبود شرایط زیست محیطی و پاسداشت میراث های فرهنگ بومی و آداب و رسوم محلی در روستاها برداشت . این امر بخصوص د ر روستاهای کوهپایهای و کوهستانی به دلایل شرایط طبیعی خاص خود که فعالیتهای کشاورزی از امکانی چو ن بهره مندشدن از کشاورزی بهینه و یا میزان درآمد مطلوب محروم می مانند، اهمیت بیشتری مییابد. در این تحقیق تلاش شده است تا تأثیرات و پیامدهای این صنعت در تحول مساکن سنتی و بومی در ابعاد و جنب ه های مختلف (فرم، معماری، کارکرد و ...) مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد. دادههای استفاده شده در این تحقیق براساس اطلاعات و آمار و همچنین نظریات کارشناسان امر جمع آوری شده است. نتایج پژوهش حاضر میتواند در روند ارزیابی توسعه توریسم روستایی درمحدوده مورد مطالعه (دهستان دوهزار) برنامه ریزی، طرحریزی و اجرا مورد استفاده قرار گیرد تا پیشینه کارآمدی در دستیابی به اهداف توریسم در فرایند توسعه روستایی فراهم آید.

گردشگری روستایی، دهستان دوهزار، مسکن روستایی، روستاهای کوهپایهای و کوهستانی، توسعه پایدار