سارا مهدی پور

امروزه فعالیت های تفریحی و گردشگری به عنوان صنعتی پویا و در حال رشد معرفی شده است. افزایش زمان اوقات فراغت و درآمد، سهولت در انجام سفر، تمایل شدید افراد جامعه به تمدد اعصاب و نیازمندی های شخصی باعث به وجود آمدن تفریحات جدید و جذابی شد که در دهه های قبل وجود نداشته است.منابع انسانی و داشتن نگاهی استراتژیک به آن، یکی از عوامل کلیدی موفقیت در استفاده از گردشگری به عنوان عامل توسعه اقتصادی پایدار در هر منطقه است. در پایین ترین سطح، استراتژی ،طراحی مدل شایستگی های مشاغل گردشگری وطراحی نظام اطلاعات منابع انسانی بیشترین تاثیر را بر دیگر استراتژی ها داشته و در بالاترین سطح استراتژی تعریف و اعطای جوایز تعالی دارای بیشترین وابستگی می باشد.اقدام به شناسایی موانع و محدودیت های موجود و اولویت بندی آنها و همچنین ارائه راهکارهای اجرایی و عملیاتی برای رفع و کم اثر نمودن و اصلاح امور مرتبط با صنعت گردشگری این امکان را برای تصمیم گیران و برنامه ریزان در سطوح ملی و محلی به وجود می آورد تا بتوانند منابع مالی، طبیعی، فرهنگی و نیروی انسانی خود را بر اساس نیازهای اصلی و محدودیت منابع، به ویژه در بخش مالی مدیریت کرده و حداکثر بهره برداری را بنمایند.هدف از تحقیق حاضر شناسایی و اولویت بندی مولفه های توسعه زیرساخت های گردشگری موثر بر توسعه پایداراز دیدگاه کارشناسان و سازمانهای ذیربط می باشد. از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی، از لحاظ روش انجام تحقیق توصیفی و همبستگی می باشند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که وضعیت میانگین مولفه های توسعه زیرساخت های گردشگری (تاسیسات و خدمات، طبیعی- اکولوژیکی، کالبدی- مکانی - خدماتی، تاسیسات اقامتی و جاذبه های گردشگری) بالاتر از حد متوسط قرار دارند.

توسعه زیرساخت های گردشگری، توسعه پایدار، صنعت گردشگری