خوشناز پاینده - گروه خاکشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
مانی مجدم - گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

در راستای کاهش آب آبیاری و صرفه­جویی در منابع آب و از طرف دیگر نقش مثبت عناصر کم مصرف در کاهش اثرات منفی تنش خشکی این پژوهش انجام شد. این آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با کرت­های خردشده با سه تکرار در مزرعه­ای واقع در منطقه حمیدیه در استان خوزستان در سال ۹۸-۱۳۹۷ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل رژیم­های آبیاری در سه سطح (۶۰، ۹۵ و ۱۳۰ میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در کرت­های اصلی و محلول­پاشی کلات آهن و روی در سه سطح (عدم محلول­پاشی، محلول­پاشی دو در هزار و محلول­پاشی پنج در هزار) در کرت­های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهای آزمایش تاثیر معنی­داری بر اجزای عملکرد، درصد روی، آهن و پروتئین، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه داشت. محلول­پاشی آهن و روی به میزان پنج در هزار به طور معنی­داری موجب افزایش عملکرد، اجزای عملکرد دانه، غلظت آهن و روی دانه ذرت شد که با تیمار دو در هزار تفاوت معنی­داری نداشت. بیشترین عملکرد دانه (۶۴۰۰.۴۹ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (۱۴۳۵ گرم در مترمربع) از آبیاری ۹۵ میلی­متر تبخیر از تشت و محلول­پاشی آهن و روی به میزان پنج در هزار حاصل شد. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، محلول­پاشی آهن و روی به میزان پنج در هزار در شرایط رطوبتی ۹۵ میلی­متر تبخیر از تشت سبب افزایش ۳۹ درصدی عملکرد دانه و درصد عناصر غذایی ذرت در منطقه حمیدیه شد که قابل توصیه است.

درصد پروتئین, روی دانه, عملکرد بیولوژیک, عملکرد دانه