زهرا سادات رضایی - پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی
محسن دهقانی - دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی
محمود حیدری - دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی

زنان سرپرست خانوار با مشکلات متعدد و نقش ­های مضاعفی روبرو هستند که می ­تواند روی سلامت، رضایت و کیفیت زندگی آنان تاثیر منفی بگذارد. در مطالعه حاضر ارتباط کیفیت زندگی با کارکرد خانواده و نقش واسطه ­ای تاب ­آوری در این خانواده ­ها مورد مطالعه قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار شهر تهران بود. حجم نمونه با توجه به نوع پژوهش، سیاهه و خرده مقیاس­ه ای آن، ۱۶۰ نفر در نظر گرفته شد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسش­نامه سنجش کارکرد خانواده، پرسشنامه کیفیت زندگی و مقیاس تاب­ آوری کانر- دیویدسون مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تاب ­آوری با سلامت جسمی، سلامت روان، سلامت محیط و روابط اجتماعی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. بین ابعاد کیفیت زندگی و تاب ­آوری با تمام خرده مقیاس­ های کارکرد خانواده رابطه منفی معنادار وجود داشت. همچنین نقش واسطه ­ای تاب­آوری در رابطه کارکرد عمومی خانواده با سلامت جسمانی، بین نقش ­ها و سلامت روان، بین متغیر نقش ­ها و کارکرد عمومی با سلامت محیط رابطه معنی داری داشت و در نهایت در رابطه کارکرد عمومی و نقش­ ها با روابط اجتماعی این رابطه معنادار بود. تاب ­آوری را متغیری موثر در ارتباط بین کیفیت زندگی با سطوح کارکرد خانواده دانست.