خدابخش احمدی - دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله
علی فتحی آشتیانی - دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله
شکوه نوابی نژاد - دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله

خشنودی ، رضایت و خوشبختی زندگی نیاز به تلاش زوجین دارد. سازگاری در روابط زناشویی بر میزان سلامت روانی زوجین ، میزان رضایت از زندگی و حتی بر میزان درآمد، موفقیت تحصیلی و رضایت از شغل تاثیر می گذارد. از سویی دیگر ناسازگاری در روابط زوجین موجب اختلال در روابط اجتماعی ، گرایش به انحرافات اجتماعی ، افول ارزش­های فرهنگی در بین زوجین می شود. براین اساس ، توجه ، مطالعه و پژوهش در زمینه سازگاری و ناسازگاری زناشویی مهم و اساسی است . هدف اصلی این پژوهش تعیین عوامل مرتبط و موثر بر سازگاری و ناسازگاری زوجین بود. برای این منظور از مدل دو بعدی عوامل زمینه­ای- فردی و عوامل ارتباطی- دوجانبه­ای استفاده شد. این پژوهش به روش توصیفی زمینه یابی انجام شد و در آن ۹۰۰ زوج از بین ساکنین مناطق مختلف شهر تهران با استفاده از روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده برای جمع­آوری اطلاعات آزمون رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه عوامل مرتبط با سازگاری زناشویی بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که از بین متغیرها و مولفه های مورد بررسی آشنایی قبلی زوجین با یکدیگر، روابط صمیمی در دوران نامزدی، روابط صمیمی در بین خانواده­های زوجین، رابطه صمیمی بین والدین زوجین، تقیدات مذهبی زوجین و وجود مدیریت مشارکتی در خانواده  با سازگاری زناشویی زوجین ارتباط داشت. وجود سازگاری زناشویی برای خوشبختی زندگی مهم است. برای افزایش سازگاری زناشویی باید هم به عوامل زمینه­ای فردی و هم به عوامل ارتباطی دوجانبه­ای توجه داشت.

ازدواج- سازگاری زوجین- روابط زناشویی