منابع آب شیرین به خصوص رودخانه ها، از مهمترین منابع در دسترس برای توسعه و استفاده از طرح های مربوط به صنعت آب هر کشور می باشد. با این وجود حفاظت و بهره برداری مناسب از این منابع آب به نگرانی اصلی مدیران و دست اندرکاران مربوط به این بخش از صنعت کشور شده است. وجود فعالیت های توسعه ای و تولیدی در اطراف رودخانه ها، منابع بالقو های برای آلودن رودخانه ها به شمار می روند. در این بین مزارع پرورش ماهی که به طور مستقیم در ارتباط با رودخانه هستند از جمله منابع بالقوه آلاینده رودخانه ها در نظر گرفته می شوند. در استان اردبیل با وجود رودخانه های دایمی و پر آب، مزارع پرورش ماهی نیز فرصتی برای فعالیت پیدا کرده و توسعه یافته اند. این مزارع به خصوص در رودخانه ها و سرشاخه های حوضه آبریز سد یامچی دیده می شود. مشکلات ناشی از ورود پساب مزارع پرورش ماهی به دلیل بار آلودگی مواد جامد معلق، مواد نیتروژنی، مواد آلی و فسفری است که می تواند کاربری های طبیعی رودخانه را دچار دگرگونی کرده و کیفیت آن را برای برخی کاربری ها کاهش دهد. پساب ورودی از این مزارع همراه رودخانه حرکت کرده و در نهایت در خروجی حوضه و در محل سد یامچی به مخزن سد تخلیه می گردد. در واقع مسئله اصلی این موضوع است که آیا با وجود این تعداد از مزارع پرورش ماهی، چه میزان از آلاینده ها وارد رودخانه شده و تا چه حد باعث افزایش بار آلودگی رودخانه می شوند. با توجه به این که آورد آبی سد یامچی از جریان همین رودخانه ها تامین می شود و اینکه کاربری آب مخزن سد برای شرب و کشاورزی است، اهمیت مسئله در درک میزان تاثیرات مزارع پرورش ماهی بر کیفیت رودخانه دو چندان می گردد.