باقر غباری بناب - دانشگاه تهران
احمد به‎پژوه - دانشگاه تهران
مریم محمدی - دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش سفالگری در کاهش نارسایی توجه نوجوانان کم‎‎توان ذهنی است. در این پژوهش از طرح آزمایشی پیش ­آزمون پس‎آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی استفاده شده است. به این منظور ۸۰ نفر از دانش‎آموزان پسر کم‎توان ذهنی آموزش‎پذیر بین سنین ۱۰ الی ۱۶ سال که مشکلات نارسایی توجه داشتند، به روش نمونه‎گیری خوشه‎ای انتخاب شدند. برای جمع ­آوری اطلاعات از آزمون هوش کودکان وکسلر و پرسشنامه ارزشیابی نارسایی در توجه استفاده شد. برای سنجیدن اثر مداخله و تعامل آن با سن آزمودنی‎ها روش آماری تحلیل کوواریانس به کار رفت. با توجه به این­که اثر آموزش، معنادار بود، ملاحظه شد که در سطح خطای کمتر از یک‎صدم (۰۱/۰>p) می‎توان قضاوت کرد که آموزش سفالگری در کاهش مشکلات توجه نوجوانان کم‎توان ذهنی تاثیر معنا‎دار داشته است.

آموزش سفالگری- نارسایی توجه- نوجوانان کم‎توان ذهنی