برآورد پیامدهای زیست محیطی بوم نظام های زراعی استان خراسان تحت مدیریت رایج
عنوان مقاله: برآورد پیامدهای زیست محیطی بوم نظام های زراعی استان خراسان تحت مدیریت رایج
شناسه ملی مقاله: JR_AGRY-13-2_003
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_AGRY-13-2_003
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
علیرضا کوچکی - گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
سرور خرم دل - گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
لیلا جعفری - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، ایران.
خلاصه مقاله:
علیرضا کوچکی - گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
سرور خرم دل - گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
لیلا جعفری - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، ایران.
اگرچه تولید و عملکرد محصولات کشاورزی در قرن اخیر بهبود یافته و این امر موجب افزایش تولید غذا شده است، ولی این دستاوردها مشکلات اجتماعی و زیست محیطی زیادی را برای سلامت انسان و سایر موجودات زنده نظیر شور شدن و اسیدی شدن، آب شویی نیترات و تولید گازهای گلخانه ای به همراه داشته است. این تحقیق، با هدف تعیین پیامدهای زیست محیطی بومنظامهای زراعی تحت مدیریت رایج و فشرده در سه استان خراسان رضوی، جنوبی و شمالی اجرا شد. پیامدهای زیست محیطی کشاورزی فشرده در شش گروه خسارت به سرمایههای طبیعی شامل آب، هوا، خاک، تنوع زیستی و سلامت انسان تحت تاثیر مصرف کودها، علفکشها و آفتکشهای شیمیایی اندازهگیری و برآورد شد. نتایج نشان داد که با گذشت زمان روند کاهشی برای میزان توزیع، به کارگیری و مصرف سموم شیمیایی به منظور کنترل آفات، بیماریها و علفهای هرز در بومنظامهای زراعی استان خراسان مشاهده شد. میانگین نیتروژن نیتراتی نمونههای آب در اراضی کشاورزی بالاتر از حد مجاز ۱۰ میلیگرم بر لیتر بود. باقی مانده دیازینون و آزنفوس متیل در آب آبیاری به ترتیب برابر با ۳۵/۱۶±۱۸/۲۳ و ۶۸/۰±۷۸/۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم بود. بیشترین میزان انتشار گازهای گلخانهای شامل CO۲، CH۴ و N۲O به اتمسفر برای استان خراسان رضوی به ترتیب ۶۳۲۰۶۰۵۲، ۴۰۰۵ و ۴۱۹ کیلوگرم برآورد گردید. میانگین غلظت نیترات خاک از حد بحرانی نیترات بالاتر بود. محتوی کربن آلی خاک در زیستگاه طبیعی و مرتع بالاتر از اراضی زراعی تعیین گردید. اگرچه تعداد کل کندوی زنبور عسل با گذشت زمان افزایش یافت، ولی طی سالهای اخیر تعداد کندوهای بومی زنبورهای عسل در هر سه استان به صفر کاهش یافت. مقدار حداکثر دامنه نیترات برای گوجه فرنگی، بادمجان، خیار و اسفناج در مقایسه با حد مجاز نیترات در این محصولات به ترتیب برابر با ۴/۱، ۷۵/۰، ۱۵/۱۷ و ۳۸/۷ درصد بالاتر بود. در مورد چغندرقند نیز حد بالا و پایین دامنه آن از مقدار مجاز نیترات پایینتر بود. همچنین، غلظت نیترات در سبزیهای برگی بالاتر از محصولات جالیزی است. بالاترین میزان تلفات عناصر نیتروژن و فسفر مربوط به استان خراسان رضوی بود.
کلمات کلیدی: آفت کش, حد مجاز, حد بحرانی, کشاورزی فشرده, گاز گلخانه ای
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1275064/