محمد احمدی عدلی - دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند
امیرحسن رضایی فرعی - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

< p>< p>در بسیاری از نقاط جهان وقوع بارش­های طولانی و یا خیلی شدید اکثرا سبب وقوع زمین لغرش می شود. در این تحقیق، نفوذ باران به داخل یک شیب خاکی غیراشباع و شروع زمین­لغزش از طریق آزمایش بر روی مدل­های آزمایشگاهی بررسی شده و حدود آستانه شدت - مدت باران (I-D) برای ایجاد این زمین لغزش ها به­دست آمده است. در مدل های آزمایشگاهی از ماسه ریز استفاده شده و سطح مدل­ها دارای زاویه شیب ˚۵۶ می باشند. بر روی این مدل­ها باران با شدت های مختلف به کمک یک سیستم پاشش کنترل شده اعمال شده و تا ایجاد زمین لغزش ادامه یافته است. در آزمایش های فلوم، مکش در خاک توسط مکش­سنج­ها، پیشروی جبهه ترشونده با زمان به کمک اندازه گیری موقعیت سطح از یک مرجع و تغییر شکل ها در خاک نیز به کمک انحراف­سنج های مینیاتوری اندازه گیری شده اند. بر اساس نتایج به­دست آمده برای مصالح استفاده شده، سطح گسیختگی هماهنگ با جبهه ترشونده یا در مجاورت آن بوده و شکل آن مکانیسم گسیختگی انتقالی را نشان می دهد، تغییر شکل های منجر به زمین لغزش به­صورت ناگهانی رخ داده، شکل I-D یک رابطه دوخطی را نشان داده و همچنین افزایش ۴۰% در دانسیته نسبی نمونه­ها موجب افزایش سه برابری در مدت زمان بارش برای ایجاد ناپایداری در مدل­های فیزیکی گردیده­اند. نتایج این تحقیق می تواند برای مدل­سازی­های دقیق عددی زمین لغزه های ناشی از باران مفید باشد.

زمین لغزش, باران, خاک غیراشباع, پایداری شیروانی ها, مدل سازی فیزیکی