جواد چزگی - University of Birjand
حمزه نور - Research Center, Mashhad
سید محمد تاجبخش فخرآبادی - Birjand University
اسماعیل سهیلی - Shiraz university

    کنترل و حفظ رواناب سطحی برای استفاده بهینه و تغذیه منابع آب زیرزمینی یکی از راهکارهای مهم در مناطق خشک و نیمه­ خشک می ­باشد. بندهای خاکی کوتاه یکی از کم هزینه­ ترین و موفق­ ترین روش­ های کنترل سیلاب، ذخیره آب، تغذیه آب ­های زیرزمینی و کنترل رسوب می ­باشند. در این تحقیق برای مکان­ یابی این سدها از مدل بولین و جهت اولویت­ بندی از روش­ های فرآیند تحلیل شبکه و ویکور استفاده شد. در مرحله اول با استفاده از مدل بولین مناطق نامناسب حذف و ۴۳ محدوده پتانسیل­ دار برای احداث بند خاکی انتخاب گردید. در ادامه با استفاده از گوگل ارث و بازدید صحرایی ۱۱ محور مناسب برای احداث سد خاکی در مناطق پتانسیل­دار تعیین گردید. در نهایت این مکان ها با استفاده از روش­ های تصمیم­ گیری فرآیند تحلیل شبکه و ویکور و براساس معیار های عوامل طبیعی (بارندگی، شیب، زمین­ شناسی، ترکم زهکشی و فرسایش ­پذیری) و عوامل اقتصادی اجتماعی (فاصله از شهر و روستا، فاصله از جاده، فاصله از منابع قرضه و نیاز آبی) اولویت­ بندی گردید، نتایج نشان داد که معیار زمین ­شناسی با اهمیت نسبی ۴۷۲/۰ بیشترین تاثیر را در انتخاب محور سد داشته است. در نهایت مکان هفت با امتیاز ۱۱۵/۰ در روش فرآیند تحلیل شبکه و ۰۳۵/۰ در روش ویکور در اولویت اول برای احداث بندخاکی قرار گرفت.  

Flood Control, Watershed structure, ANP, VIKOR, Taybad Region., کنترل سیلاب, سازه آبخیزداری, ANP, VIKOR و شهرستان تایباد