کریم سلیمانی - Sari Agricultural Scineces and Natural Resources University
فاطمه شکریان - Sari Agricultural Scineces and Natural Resources University

  مه منبع بالقوه­ای از آب است که می­توان آن را با استفاده از فن آوری های جدید جمع آوری و مورد استفاده قرار داد. اگر از سیستم های استحصال ساده و کم هزینه استفاده شود، مه می تواند به عنوان گزینه مناسب جهت فراهم کردن آب شرب در مناطقی از دنیا که با کمبود آب مواجه هستند مطرح شود. از طرف دیگر کاربردهای سنجش از دور در مدیریت منابع آب و تشخیص ابر و مه ثابت شده است. پژوهش حاضر به مکان یابی مناطق مستعد استخراج آب از مه در بالادست حوزه آبخیز وازرود استان مازندران (واقع در دامنه ها و ارتفاعات شمالی البرز) با استفاده از سنجش از دور پرداخته است. برای این منظور، تعداد ۱۷ متغیر محیطی استفاده شدند. متغیرهای سنجش از دور براساس تصاویر ماهواره لندست شامل کاربری اراضی، دمای سطح زمین و نقشه ابرناکی بودند. متغیرهای اقلیمی شامل اثر پشت به باد، اثر رو به باد، گرمایش ناهمسانگرد روزانه، گرمایش جریان هوای موثر، عامل نمای آسمان و اثر باد بودند. متغیرهای هیدرولوژیکی شامل شاخص قدرت جریان و شاخص رطوبت توپوگرافی بودند. متغیرهای فیزیوگرافی شامل مدل ارتفاعی رقومی، شیب، جهت، انحنا، مساحت حوزه و شاخص ناهمواری زمین بودند. تمام متغیرهای مذکور در محیط نرم افزار R، حاوی مدل های ۱۲گانه (BRT، CART، FDA، GAM، GBM، GDM، GLM، MARS، Maxent، MDA، RF و SVM) و همچنین تعداد ۱۹۰ نقطه برداشت توسط GPS-Garmin-۷۶CSx به ­عنوان داده های کمکی برای تهیه نقشه های اولیه توزیع مکانی استحصال آب از مه استفاده شدند. به منظور ارزیابی صحت مدل های مذکور از منحنی ROC در محیط نرم افزار R استفاده شد. بر اساس نتایج  منحنی ROC می­توان دریافت  که مدل های BRT، GBM، Maxent، RF و SVM به عنوان مدل های نهایی با صحت بالا جهت تهیه نقشه استحصال آب از مه می­باشند. نقشه توزیع مکانی براساس مدل ترکیبی نشان داد که مناطق شرق، جنوب شرقی و جنوب حوضه بیشترین تناسب را در استحصال آب از مه دارا می باشند. همچنین مناطق با ارتفاع ببیشتر از ۲۰۰۰ متر، بیشترین تناسب برای استحصال آب از مه را دارند که این اراضی در بخش های جنوبی حوزه واقع شده اند.

Remote sensing, Vazrud, Water harvesting, Wetness index, جمع آوری آب, سنجش از دور, شاخص رطوبت, وازرود