CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تهیه نقشه پوشش گیاهی و پایش تغییرات آن با استفاده از تکنیکهای سنجش از دور و تصاویر لندست در بازه زمانی ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۸ (مطالعه موردی سد کارون ۳ )

عنوان مقاله: تهیه نقشه پوشش گیاهی و پایش تغییرات آن با استفاده از تکنیکهای سنجش از دور و تصاویر لندست در بازه زمانی ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۸ (مطالعه موردی سد کارون ۳ )
شناسه ملی مقاله: ICSDA05_035
منتشر شده در پنجمین کنگره بین المللی توسعه کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری ایران در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

هنگامه شکوهیده - کارشناسی ارشد مهندسی حفاظت آب و خاک، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
مهدی پژوهش - استادیار حفاظت آب و خاک، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
زهرا حیدری قهفرخی - دانشجوی دکتری مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد

خلاصه مقاله:
شناخت ویژگیهای پوششهای گیاهی و روابط موجود در بین گونه های گیاهی و نیز عوامل محیطی همواره مورد توجه بوم شناسان بوده است. برخی از عوارض سطح زمین نظیر پوشش گیاهی، به دلایل مختلف در اثر عوامل طبیعی و یا انسانی دچار تغییر میشوند که شرایط و عملکرد اکوسیستم را تحت تاثیر قرار میدهند؛ بنابراین نیاز به آشکار سازی، پیشبینی و مراقبت چنین تغییراتی در یک اکوسیستم از اهمیت بسیاری برخوردار است. هدف از اجرای این پژوهش ارزیابی روند تغییرات پوشش گیاهی سد کارون ۳ در یک بازه زمانی ۲۷ ساله (سال ۱۹۹۱ تا (۲۰۱۸ و بررسی دلایل این تغییرات به کمک سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی میباشد. برای تهیه نقشه های پوشش زمین سال ۱۹۹۱ و ۲۰۱۸ از تصاویر ماهواره لندست TM و OLI استفاده شد و مقدار شاخص NDVI برای دو سال محاسبه گردید. همچنین به منظور بررسی تغییرات کیفی پوشش گیاهی مقادیر عددی این شاخص به ۴ کلاس مختلف مناطق آبی، اراضی با پوشش انبوه، اراضی با پوشش تنک و اراضی بدون پوشش طبقه بندی شد. نتایج نشان داد تغییرات پوشش گیاهی در طی ۲۷ سال برای منطقه مورد مطالعه گسترده بوده است و به طوری که اراضی با پوشش تنک، بدون پوشش و مناطق آبی افزایش مساحت و اراضی با پوشش انبوه کاهش مساحت را داشته است. بیشترین افزایش مساحت در اراضی با پوشش تنک صورت گرفته، به گونهای که از ۵۲۵/۹۴ کیلومترمربع در سال ۱۹۹۱ به ۹۹۹/۶۳ کیلومترمربع در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است. همچنین بیشترین کاهش مساحت در اراضی با پوشش انبوه میباشد که از ۱۸۶۴/۶۲ کیلومترمربع در سال ۱۹۹۱ به ۱۱۲۷/۹۵ کیلومترمربع در سال ۲۰۱۸ رسیده است؛ بنابراین با توجه به نتایج تخریب پوشش گیاهی منطقه، عواقب زیست محیطی بسیاری را در آینده به دنبال خواهد داشت.

کلمات کلیدی:
NDVI، سنجش از دور، تصاویر ماهواره ای، پوشش گیاهی.

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1275636/