سمیه دهقانی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی سیرجان، سیرجان، ایران
عباس رضایی - گروه بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

فرآیند بیوالکتروشیمیایی، تلفیق دو فرآیند تصفیه بیولوژیکی و الکتروشیمیایی میباشد که با به کارگیری جریان الکتریکی به منظور تحریک و القای فعالیت در بیوفیلم، در تصفیه و کاهش آلاینده های زیست محیطی مورد استفاده قرار می گیرد. سیستمهای دنیتریفیکاسیون بیوالکتروشیمیایی اتوتروفیک، توسعه قابل توجهی را داشته اند اما فرآیند خودهی طولانی باکتریهای اتوتروف، جدا شدن بیوفیلم، و ظرفیت پایین باکتری جزء معایب آن محسوب میگردد. دنیتریفیکاسیون هتروتروفیک نیز علیرغم کاربرد گسترده، بهره وری بالا و هزینه کم، احتمال حضور منابع کربن باقی مانده(مانند متانول، اتانول و یا استیک اسید، و غیره) و ایجاد آلودگی ثانویه را در تصفیه آب آشامیدنی دارا میباشد. کاربرد همزمان دنیتریفیکاسیون هتروتروفیک- اتوتروفیک میتواند با بهبود کارایی فرآیند دنیتریفیکاسیون، بعنوان رویکرد مناسبی در جهت حذف بیولوژیکی نیتروژن نیتراتی مطرح گردد. در این مقاله، فرآیند دنیتریفیکاسیون بیولوژیکی در محیط های آبی با بهره گیری از دنیتریفایرهای اتوتروف، هتروتروف، و فرآیند تلفیقی هتروتروف-اتوتروف در سیستمهای بیوالکتروشیمیایی بررسی شده و تئوری و مکانیسم احیاء نیترات در سیستمهای مذکور مورد مطالعه قرار گرفته است.

دنیتریفیکاسیون، سیستمهای بیوالکتروشیمیایی، هتروتروفیک- اتوتروفیک، محیط زیست