فاطمه رحیمی اجدادی - استادیار گروه مهندسی بیوسیستم دانشگاه گیلان
حسین حلمی خمیرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی بیوسیستم دانشگاه گیلان

تحقیق حاضر در پی آن است که با به کارگیری تصاویر ماهواره ای، میزان تخریب جنگلها، منابع طبیعی و تغییرات سایر کاربریهای موجود در شهرستان تالش را بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ آشکار سازد. به این منظور، از تصاویر سنجنده ی TM ماهواره لندست ۵ و از تصاویر سنجنده ی OLI ماهواره لندست ۸ به ترتیب برای سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ استفاده شد. در گام اول، عملیات پیش پردازش شامل تصحیحات اتمسفری و رادیومتری بر روی تصاویر صورت گرفت. سپس، با استفاده از الگوریتم طبقه بندی نظارت شده ی حداکثر احتمال، نقشه های کاربری اراضی منطقه، با شش کاربری شامل زمین زراعی، جنگل انبوه، جنگل نیمه انبوه، جنگل تنک، مرتع و منطقه مسکونی تهیه شد. در صحت سنجی، نتایج ضریب کاپا در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰، به ترتیب ۰/۸۸۹ و ۰/۹۱۵ بهدست آمد. نتایج طبقه بندی تصاویر نشان داد که کاربری مسکونی طی ۲۰ سال اخیر بشدت رشد داشته به طوریکه در سال ۲۰۲۰، مساحت آن حدود ۲۴۳/۷۶) ۱۱۴% هکتار) نسبت به سال ۲۰۰۰ افزایش داشته است. وسعت جنگلهای انبوه در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال ۲۰۰۰ حدود ۴۵% ۱۴۳۶۷) هکتار) کاهش داشته و در عوض مساحت جنگلهای نیم هانبوه، ۱۰۰۲۱/۲۵) %۱۰۰/۴۲ هکتار) و مساحت جنگلهای تنک ۳۲۴۹/۴۸) %۲۴۳/۷۱ هکتار) افزایش یافتهاست. این نتایج حاکی از آنست که پوشش جنگلی رفتهرفته در حال نابودی و تبدیل از وضعیت انبوه به تنک می باشد. در این دوره زمانی، مساحت مراتع به میزان ۳۱%/۶۲ کاهش و مساحت زمینهای زراعی ۲۹۰۵/۶۴) %۱۴۵/۳۹ هکتار) افزایش داشتهاست. بیشترین تغییرات کاربری در حوالی مناطق مسکونی مشاهده شد که ناشی از تاثیر پدیده شهرنشینی و نیز تخریب منابع طبیعی همچون مراتع، علفزارها، جنگلها و تبدیل آنها به زمینهای زراعی توسط مردم میباشد. نتایج این تحقیق ضرورت توجه جدی نهادهای نظارتی و سیاست-گذار را در حفظ منابع طبیعی منطقه بطور جدی نمایان میسازد.

جنگل تنک، حداکثر احتمال، لندست، جنگل زدایی