اکرم درتاج - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی
مهدی لسانی - دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
عباسعلی رستمی نسب - دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان

هدف پژوهش حاضر تاثیرآموزش مهارتهای مدیریت زمان بر خودکارآمدی دانشجویان مقطعکارشناسی رشته روانشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان بوده است. این پژوهش از نظر هدفکاربردی و از نظر روش، یک تحقیق آزمایشی بوده است . دانشجویان روانشناسی دانشگاهشهید باهنر، جامعه آماری تحقیق را تشکیل داده اند. به این منظور ۴۴ نفر از دانشجویان رشتهروانشناسی به شکل تصادفی انتخاب و سپس به صورت گمارش تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل جایگزین شدند، ازگروههای آزمایش و کنترل پیشآزمونی گرفته شد سپسگروه آزمایش در معرض ده جلسه آموزشی مهارتهای مدیریت زمان قرار گرفتند، ولی گروهکنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند . سپس از اعضا ء گروه های آزمایش و کنترلپسآزمون به عمل آمد تا تاثیر آموزش مشخص شود آزمود نیها پرسشنام ه خودکارآمدیعمومی شرر و همکاران( ۱۹۸۲ ) رادردو مرحله پیشآزمون و پسآزمون تکمیل کردند. داده ها بااستفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت نتایج پژوهش نشان داد کهآموزش مهارتهای مدیریت زمان بر خودکارآمدی تاثیر معناداری دارد. همچنین نتایج نشانداد که این آموزش برخودکارآمدی با توجه به جنسیت تاثیر معناداری نداشته ولی آموزش باتوجه به شبانه یا روزانه بودن برخودکارآمدی تاثیر معناداری داشته است.

آموزش, مهارت, مدیریت زمان, خودکارآمدی