عباس خورشیدی
مهدی مهدوی
احمد سلمانی قهیازی

مقاله حاضر، به بررسی عوامل و شاخص­های موثر بر بهره وری دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی از دیدگاه متخصصان، روسا و استادان آن مراکز می پردازد. بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و فرمول مربوط، حجم نمونه مورد مطالعه ۶۰۰ نفر است. یک پرسشنامه ۲۴۰ ماده ای شاخص های بهره وری آموزش عالی که روایی آن به وسیله تحلیل عاملی تایید و اعتبار آن به وسیله آلفای کرونباخ ۹۶/۰ محاسبه شد، بر روی گروه نمونه اجراء شد. یافته های تحقیق نشان داد که به ترتیب ۱۳ عامل هزینه، فارغ التحصیلان، نرخ جذب، مدیریت کیفیت جامع، عملکرد هیئت علمی، مشاوره اعضای هیئت علمی، فضا، پژوهش، مزایای هیئت علمی، نرخ توزیع دانشجو، رشد حرفه ای، تناسب دانشجو با جامعه و مشارکت دانشجویان در بهره وری آموزش عالی تاثیرگذارند و در مجموع، این ۱۳ عامل، ۳۷ درصد واریانس عوامل موثر بر بهره وری آموزش عالی تبیین و ۱۸۷ شاخص برای بهره وری دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ایران تدوین و استخراج شد. این نتایج با یافته های پژوهش های پیشین همخوانی دارد.

دانشگاه ها, بهره وری, اثربخشی, کارایی, مدیریت کیفیت جامع, شاخص