شاهین همایون آریا - عضو هیات علمی و دانشجوی دکترای برنامه ریزی توسعه آموزش عالی
محمد یمنی دوزی سرخابی - استاد دانشگاه شهید بهشتی
رحیم صفری فارفار - عضو هیات علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

چکیده افزایش تقاضا برای ورود به آموزش عالی، ضرورت تحقق آموزش برای همه و پاسخگویی به نیازهای جامعه وبه ویژه محدودیت منابع مالی دولت، استفاده از منابع و امکانات بخش خصوصی را برای سرمایهگذاری در آموزش عالی مشروعیت بخشید. این مهم با ایجاد و توسعه موسسات آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی به عنوان مشارکت بخش خصوصی در توسعه آموزش عالی کشور تحقق یافت . پژوهش حاضر درصدد است تا با در نظر گرفتن اسناد بالادستی از جمله مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و سند ملی توسعه آموزش عالی در برنامه چهارم توسعه، بررسی تحلیلی از وضعیت گسترش این موسسات در کشور به خصوص در طول برنامه چهارم توسعه ارائه کند و عملکرد وزارت علوم را در این راستا مورد ارزیابی قرار دهد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و نتایج آن نشان می دهد که بهرغم تاسیس ۱۹۵ موسسه در طول برنامه چهارم (۸۸-۱۳۸۴ (و فعالیت ۲۶۶ موسسه آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی در کشور، و دائر بودن بیش ار ۱۸۰۰ رشته محل و ایجاد بیش از ۱۳۸هزار طرفیت پذیرش دانشجو در این موسسات، حدود نیمی از ظرفیت آنها به ویژه در مقاطع تحصیلی کاردانی و کارشناسی پیوسته تکمیل نشده است. همچنین توزیع این موسسات در کشور بطور متوازن صورت نگرفته و تراکم در استانهای همجوار پایتخت به خصوص استانهای شمالی کشور به مراتب بیشتر از سایر استان ا ها ست .

موسسه آموزش عالی غیردولتی, قانون برنام ه چهارم توسعه, سند ملی توسعه