محمد عباداللهی - دانشجوی دکتری مهندسی سیستم های انرژی، دانشکده مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران
محمدرضا کلاهی - پژوهشگر پژوهشکده انرژی و محیط زیست، پژوهشگاه نیرو، تهران
امیر فرهنگ ستوده - استادیار پژوهشکده انرژی و محیط زیست، پژوهشگاه نیرو، تهران
هادی غائبی - دانشیار گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی مهندسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
مجید عمیدپور - استاد تمام گروه مهندسی سیستم های انرژی، دانشکده مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران

این مقاله به تحلیل عملکرد سه سیستم انرژی کاربردی برای تولید توان از منابع دما پایین (رانکین آلی، کالینا و توان جذبی) با استفاده از داده های زمین گرمایی سبلان از منظر انرژی و اگزرژی پرداخته می شود. طبق نتایج پژوهش، با توجه به اینکه سیستم رانکین آلی می تواند از سیالات عامل مختلف استفاده کند، سیال عامل n-pentane با بازده انرژی ۱۸/۴۳ درصد و بازده اگزرژی ۶۳/۸۸ درصد به عنوان بهترین سیال عامل انتخاب گردید و سیکل رانکین آلی سیستمی مناسب برای بهرهبرداری از انرژی زمینگرمایی سبلان انتخاب شد. همچنین عامل اصلی تخریب اگزرژی در تمامی سیکلهای توانی مورد بررسی ژنراتور و سپس کندانسور تلقی گردید.

انرژی، اگزرژی، زمین گرمایی، سبلان