در این تحقیق به ارزیابی تغییراقلیم آینده با منظور نمودن عدم قطعیت ها در استان زنجان در دومقیاس سالانه و روزانه پرداخته شده است. در مقیاس روزانه اثر تغییر اقلیم بر بارش، دمای حداقل و دمای حداکثر ایستگاه زنجان با تحلیل عدم قطعیت های نوسانات طبیعی اقلیم و سناریوهای انتشار، ارزیابی شده است. با منظور نمودن این عدم قطعیت ها، نتایج دامنه وسیعی از حالات محتمل آینده را در بر می گیرد که در افزایش قابلیت اعتماد نتایج بسیار مهم است. برای کاهش مقیاس سناریوهای روزانهی آینده از مدل استوکستیک LARS-WG استفاده شده است. خروجی های مدل CGCM۳ برای ایستگاه زنجان ریز مقیاس شده است. تحلیل عدم قطعیت سناریوهای انتشار، با مقایسهی نتایج برای سه سناریوی A۲, A۱B، و B۱ که به ترتیب بیانگر حالات
غلظت متوسط، زیاد و کم گازهای گلخانهای هستند، انجام شده است. تحلیل عدم قطعیت نوسانات اقلیمی با مقایسه حدود ۱۰ % تغییرات ۹۰۰ سری ۳۰ سالهی تولید شده بوسیله مدل LARS-WG برای اقلیم حال و برای هر سناریوی انتشار اقلیم آینده انجام شده است. نتایج حاکی از افزایش قابل توجه میانگین های دمای حداقل و دمای حداکثر در اقلیم آینده است. علیرغم نوسانات اقلیم، پیشیابی میشود که در همه ماه های سال میانگین های دمای حداقل و دمای حداکثر روزانه ایستگاه زنجان افزایش یابد. به علاوه، عدم قطعیت سناریوهای انتشار در مقایسه با میزان افزایش دما اندک است. همچنین در اغلب ماه های سال انتظار می رود که مقدار بارش آینده در ایستگاه زنجان کاهش یابد، اما به دلیل نوسانات اقلیمی، افزایش مقدار بارش نیز با احتمال اندک ممکن است. در مقیاس سالانه، اثر تغییر اقلیم بر میانگین مکانی بارش و دمای استان ارزیابی شده است و عدم قطعیت های نوسانات طبیعی اقلیمی، سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای و ساختار مدل های GCM در نتایج بررسی شده است. برای تولید سری سالانه میانگین مکانی بارش استان، از داده های سالانه ایستگاه های هواشناسی نوژه، قزوین، زنجان ، رشت و حصار و برای تولید سری سالانه میانگین مکانی دمای استان از آمار ایستگاه های زنجان، سقز، قزوین، نوژه، رشت و بندر انزلی استفاده گردید. پس از بررسی داده ها از نظر کیفیت و بازسازی نواقص 
آماری، با روش تیسن سریهای ۳۰ سالهی بارش و دمای برای دوره ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰ برای استان زنجان تولید شد. سپس با فرایند استوکستیک سریهای زمانی بارش و دمای سالانه توسط مدل های ARMA(۱,۰) شبیه سازی شد و ۱۰۰ سری ۳۰ ساله بارش و دمای سالانه برای دوره ۶۴-۲۰۳۵ تولید و با نتایج حاصل از ۲۱ سناریوی مورد بررسی آینده (دوره ۶۴-۲۰۳۵) حاصل از مدل های - GCM مقایسه گردید. و بدین ترتیب تغییر اقلیم آینده استان زنجان با در نظر گرفتن عدم قطعیت های سناریوهای انتشار، مدل های GCM و نوسانات (بی نظمی های) اقلیمی بررسی شد. میانگین طولانی مدت دمای سالانه استان زنجان در اقلیم فعلی ۱۱/۷۵ درجه سانتیگراد است. با مدلسازی استوکاستیک براساس مدل ARMA میانگین استان در دوره ۶۴-۲۰۳۵ به  ۱۲/۳۵ درجه سانتیگراد خواهد رسید. این در حالیست که انتظار می رود میانه سناریوهای تغییر اقلیم برای دوره ۶۴-۲۰۳۵ به دمای متوسط ۱۲/۹ درجه سانتیگراد برسد.
در مجموع با در نظر گرفتن مجموعه عدم قطعیت های مدل های GCM ، سناریوهای انتشار و نوسانات طبیعی اقلیم، در سطح احتمال ۹۰ %، میانگین بارش مدلسازی شده دوره ۶۴-۲۰۳۵ نسبت به میانگین بارش  سناریوهای تغییر اقلیم در همین دوره از ۲۰% کاهش تا ۱۵ % افزایش را نشان میدهد. و در حد میانه انتظار می رود مقدار تفاوت این دو گزینه ۱۷ % باشد.