ناصر نیکوبخت - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
سارا شفیع زاده گروسی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

توجه به موارد مختلف موسیقی شعر (وزن، قافیه و ردیف) در دریافت معانی و حس گوینده در بیان عواطف خود بسیار موثر است، به-ویژه وقتی شاعر این موضوع را با قافیه در شعر مطرح می کند؛ قافیه را می توان مهم ترین جلوه گاه موسیقی کناری و اوج هنرنمایی شاعر در آن دانست. محمدعلی بهمنی شاعری غزل سرا شناخته شده است و با توجه به ویژگی غزلهایش در جایگاه غزل نو، مبتکر قافیههایی است که از واژه های متداول امروزی و در عین حال گوشنواز و در ارتباط با سایر تناسب ها و صنایع غزلش پدید آمدهاست. در این تحقیق، سعی شده است تا این نوآوری را در غزل با بررسی نقش قافیه و تناسب آوایی آن با حروف بیت، تاثیر حروف قافیه در القای عاطفه مورد نظر شاعر، موسیقی قافیه و تاثیر قافیه در تشخص لفظی و معنایی مفهوم مورد نظر شاعر، با رویکردی ساختارگرایانه نشان دهد.

موسیقی شعر, موسیقی کناری, قافیه, ساختارگرایی, محمدعلی بهمنی