ارغوان فرزادی
مهران صولتی هشجین

بیوسرامیک­ها از جمله کلسیم­ فسفات­ها دسته ­ای از بیومتریال­ها هستند که به دلیل زیست ­سازگاری و پاسخ اندک بافت نسبت به آن­ها، کاربرد بسیاری در درمان بیماری­های استخوانی دارند. روش­های زیادی برای تهیه این بیوسرامیک­ها وجود دارد که هر کدام دارای مزایا و محدودیت­هایی هستند. عمده­ترین محدودیت­ها مربوط به ضعف در کنترل کیفیت، وقت­گیر بودن و تولید آلودگی­های شیمیایی است. با استفاده از مایکروویو به عنوان یک روش کمکی با توجه به بازده حرارتی بالا و سرعت گرم کردن زیاد می­توان با سرعت و سهولت بیشتری به ترکیبات همگن­تر دست یافت و مشکلات موجود را کاهش داد. نظریه اساسی در مورد انرژی مایکروویو، ذخیره انرژی به­طور مستقیم در داخل قطعه و تولید یک دمای یکنواخت در سرتاسر نمونه می­باشد. پژوهش­های بسیاری که در سالهای اخیر در این زمینه صورت پذیرفته، نشان داده است که تهیه سرامیک­ها با استفاده از مایکروویو نه تنها منجر به تولید قطعاتی با خواص بهبود یافته­تر می­شود بلکه در نتیجه افزایش چشمگیر سرعت سینتر و کوتاه کردن زمان، صرفه­جویی قابل توجهی در انرژی مصرفی را نیز می­تواند امکان­پذیر سازد.

بیوسرامیک, کلسیم فسفات