ارزیابی میزان کاهش شدت صوت در گیاه ناترک (Dodonaea viscosa L.) به عنوان دیوار سبز رایج شهر اهواز
عنوان مقاله: ارزیابی میزان کاهش شدت صوت در گیاه ناترک (Dodonaea viscosa L.) به عنوان دیوار سبز رایج شهر اهواز
شناسه ملی مقاله: JR_JREH-7-2_004
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JREH-7-2_004
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
ساجده آشینه گر - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. اهواز. ایران
محمد رضا صالحی سلمی - گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. اهواز. خوزستان
محمد حسین دانشور - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. اهواز. ایران
سامان آبدانان مهدی زاده - گروه مکانیک بیوسیستم، دانشکده مهندسی زراعی و عمران روستایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. ایران
خلاصه مقاله:
ساجده آشینه گر - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. اهواز. ایران
محمد رضا صالحی سلمی - گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. اهواز. خوزستان
محمد حسین دانشور - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. اهواز. ایران
سامان آبدانان مهدی زاده - گروه مکانیک بیوسیستم، دانشکده مهندسی زراعی و عمران روستایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. ایران
چکیدهزمینه و هدف: آلودگی صوتی، یکی از مشکلات محیط زیست در کلان شهرهاست که در ابعاد مختلف روانی و جسمی، سلامتی انسان را به مخاطره می اندازد و متاسفانه این نوع از آلودگی نسبت به سایر آلودگی ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. به منظور پیشگیری از این اثرات و دسترسی به استانداردهای توصیه شده، استفاده از گیاهان به عنوان موانع صوتی، در شهرها امری ضروری است. درختان قادرند تا با اثر آیرودینامیکی خود در نزدیک جاده به عنوان موانع متخلخل عمل کرده و باعث کاهش آلودگی صوتی گردند. پیشنهاد میشود در طراحی پارکهای آینده، استراتژی های کاشت با هدف اثر کاهشی پوشش گیاهی بر آلودگی صوتی تشویق شوند.مواد و روشها: تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان جذب آلودگی صوتی در یکی از گونههای رایج گیاهی در فضای سبز اهواز به نام ناترک (Dodonaea viscosa L.) در سال ۱۳۹۷ انجام شد. آزمایشی بهصورت طرح کاملا تصادفی با تیمارهای فاصله منبع صوت تا دیوار سبز (۵، ۱۰ و ۱۵ متر) و ضخامت دیوار سبز (۵/۰، ۱، ۵/۱ متر و صفر به عنوان شاهد) انجام شد. بعد از اخذ صدا به وسیله دستگاه گیرنده، داده ها به نرم افزار متلب (۲۰۱۵) منتقل شد. سپس ویژگی های صوتی از داده ها استخراج شد.یافتهها: نتایج نشان داد که با افزایش فاصله از منبع صوت در تمامی عرض های ذکر شده، کمینه شدت صوت کاهش یافت و در نهایت دیوار سبز با ضخامت ۱ متر و در فاصله ۱۵ متری، بیشترین کاهش (۴/۶۸ دسیبل) را در کمینه شدت صوت داشت. همچنین مشخص شد که با افزایش فاصله منبع صوت از دیوار سبز، بیشینه صوت کاهش یافت؛ به گونهای که بیشترین بیشینه مربوط به فاصله ۵ متری (۶/۹۱ دسیبل) و کمترین بیشینه مربوط به فاصله ۱۵ متری (۳/۷۶ دسیبل) بود. همچنین آنالیز دادهها نشان داد که در شاهد و سایر ضخامت های مربوطه به دیوار سبز، با افزایش فاصله از منبع صوت، میانگین شدت صوت کاهش می یابد. در ضخامتهای ۱ و ۵/۱ متری با افزایش فاصله از منبع صوت، کشیدگی شدت صوت کاهش یافت. بیشترین واریانس شدت صوت در ضخامت ۱ متری درختچه و در فاصله ۵ متری از منبع صوت وجود داشت و کمترین واریانس شدت صوت نیز مربوط به ضخامت شاهد در فاصله ۵ متری از منبع صوت بود.نتیجهگیری: اصولا ارتعاش امواج صوتی توسط برگ ها و شاخههای درختان جذب می شود. هرقدر تراکم درخت بیشتر و فاصله منبع صوت از درخت کمتر باشد، اثر کاهندگی گونه بیشتر است. هرچقدر فاصله دیوار سبز کمتر باشد، به دلیل اینکه زاویه بیشتری در مسیر انحراف موج پیدا ایجاد میکند و بنابراین موج فاصله زیادتری باید تا دریافت کننده بایستی بپیماید، صدا به مرور کاهش می یابد. با توجه به نتایج به دست آمده، به طراحان فضای سبز پیشنهاد میشود جهت استفاده از درختچه ناترک به عنوان دیوار سبز و کاهنده صوت، هرس آن با عرض ۱ متری انجام شود و همچنین فاصله آن با آلایندههای صوتی نزدیک و در حدود ۵ متری باشد.نوع مقاله: پژوهشی
کلمات کلیدی: انحراف موج, تراکم, سلامت, سیگنال, طراحی شهری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1280580/